Jak leczyć podskórnego kleszcza u psa - leki, schematy leczenia, zapobieganie

Witam wszystkich! Nie lubię dzielić negatywnych aspektów mojego życia, ale często pomaga innym ludziom.

Na przykład, kiedy duże kawałki wełny zaczęły spadać na psa mojego brata, natychmiast określiłem aktywność kleszcza podskórnego. Wiedziałem na pewno, ponieważ musiałem poświęcić dużo energii, aby w odpowiednim czasie pozbyć się mojego psa z tego problemu.

Próbowałem już w praktyce wszystkich sposobów skutecznego leczenia, więc mogę się nim podzielić. Chcesz dowiedzieć się, jak leczyć podskórnego kleszcza u psa? Teraz opowiem o najskuteczniejszych metodach.

Kleszcz podskórny u psów: leczenie domowe, objawy

Każdy pies ma podskórne kleszcze (inna nazwa to demodex), ale nie zawsze się objawiają. Co powoduje rozwój choroby? Jakie są objawy i jak leczyć podskórnego kleszcza u psa? Szczegóły na ten temat w poniższym materiale.

Jak dochodzi do infekcji i jakie są konsekwencje?

Demodex canis jest bardzo małym pasożytem, ​​który żyje w naskórku psa, mieszków włosowych oraz potu i gruczołów łojowych. Każde zwierzę ma takiego kleszcza i pasożytuje tylko na skórze. Wielkość osoby dorosłej wynosi 201-260 mikronów.

Pasożyt zaczyna objawiać się tylko wtedy, gdy układ odpornościowy zwierzęcia nagle osłabnie (hipotermia, inne choroby ogólnoustrojowe, złe odżywianie, rui, ciąża i poród itp.).

Choroba przebiega w dwóch postaciach:

1. łuszcząca się (inna nazwa jest łuskowata);
2. krostkowa (inna nazwa - pyodemodecosis) - może być konsekwencją łuszczącej się postaci lub niezależnej choroby.

Według statystyk choroba często rozwija się u młodych zwierząt domowych w wieku poniżej 2 lat (młodzieńcza nużyca), ponieważ w tym okresie odporność zwierzęcia jeszcze się nie wzmocniła.

Pod względem rozpowszechnienia choroba może być zlokalizowana (lokalnie) i uogólniona (ogólna).

Objawy i diagnoza

Wszystkie formy nużycy mają jeden wspólny objaw: wypadanie włosów w niektórych częściach ciała (podczas gdy skóra w tych miejscach zgrubia się i zmienia kolor na czerwony). Swędzenie nie zawsze jest oznaką rozmnażania się tych pasożytów.

Łuskowata nużyca jest najłagodniejsza. Zaokrąglone łyse łatki pojawiają się na ciele psa (zwykle na jego twarzy i łapach). Skóra w tych obszarach staje się nieco czerwona, może stać się szorstka i popękana.

W przypadku nużycy krostkowej skóra puchnie, tworzą się na niej krosty (ich kolor może być żółtawy, brązowo-czerwony, a nawet czarny), z którego wydzielana jest ropa. Jeśli do choroby dołącza infekcja, pojawia się ropne zapalenie skóry, które prowadzi do powstawania wrzodów. Skóra jest bardzo swędząca, staje się pomarszczona, wilgotna, gęsta, brzydko pachnie.

Przede wszystkim dotyczy to skóry głowy (uszu, kufy, brwi) i nóg zwierzęcia. Objawami podskórnego kleszcza u psów z umiejscowioną postacią są 4-5 ognisk zmiany (nie więcej), a ich średnica nie przekracza 2,5 cm W innych przypadkach uogólnia się nużyca.

Jeśli w skrobaniu znaleziono 1-2 osobniki kleszcza podskórnego, procedura jest przeprowadzana ponownie w celu potwierdzenia diagnozy. W przypadku zlokalizowanej nużycy badana jest nie tylko dotknięta, ale także zdrowa skóra (duża liczba pasożytów wskazuje na niebezpieczeństwo rozwoju uogólnionej postaci choroby).

Aby ocenić ogólny stan zwierzęcia i zidentyfikować poważne choroby, wykonuje się badanie krwi (biochemiczne i ogólne), zaleca się analizę moczu i kału, w razie potrzeby USG.
Kleszcz podskórny u psów: leczenie domowe

Leczenie nużycy jest długim procesem. Nawet 1-2 lata po wystąpieniu remisji zwierzę nie jest uważane za zdrowe, ponieważ przy jakimkolwiek osłabieniu układu odpornościowego choroba zaczyna się ponownie objawiać. Najtrudniejsza do wyleczenia jest uogólniona forma, ponieważ w tym przypadku cierpi duży obszar skóry.

Kleszcz podskórny u psów: leczenie w domu rozpoczyna się od zmniejszenia aktywności życiowej pasożytów i zapobiega ich aktywnemu rozmnażaniu. Aby zwalczyć zlokalizowaną formę, stosuje się preparaty roztoczobójcze: Amitan, Acarabor, maść cynkowo-siarkowa itp. Jeśli jest kilka ognisk (do 4-5), wykonuje się około 6 zabiegów.

Schemat leczenia postaci krostkowej i uogólnionej nużycy jest następujący (dawki każdego leku są przepisywane przez lekarza weterynarii po zbadaniu zwierzęcia):

Psy rasy collie, bobtail, sheltie i ich krzyżówki zawierające iwermektynę są surowo zabronione.

Środki ludowe

Oprócz tradycyjnego schematu dozwolone jest leczenie nużycy u psów środkami ludowymi. Oto kilka przepisów:

• Korzenie glistnika wlewa się z olejem słonecznikowym w stosunku 1: 1, a następnie ogrzewa przez 3-4 godziny w temperaturze 50 stopni i filtruje. Mieszankę nakłada się na dotknięte kleszczem obszary skóry raz dziennie.
• Kwaśne jabłka lub jagody jałowca są mielone, a następnie nakładane na obszary problemowe.
• Do mycia psa cierpiącego na nużycę stosuje się mydło smołowe. Na dotkniętą skórę można nałożyć smołę brzozową.

Stosowanie środków ludowej należy koniecznie uzgodnić z lekarzem, który obserwuje zwierzę.

Zapobieganie

Samice, u których zdiagnozowano nużycę, należy wykluczyć z hodowli, ponieważ istnieje wysokie ryzyko przeniesienia choroby na nowonarodzone szczenięta.

Kleszcz podskórny jest pasożytem, ​​który żyje w skórze zwierzęcia i prowadzi do rozwoju nużycy. Ta choroba nie jest zakaźna dla ludzi i psów. Demodekoza nie jest niebezpieczna dla zwierząt o silnej odporności, ale jeśli zwierzę jest osłabione lub jego matka cierpi na taką dolegliwość, prawdopodobne jest, że podskórny kleszcz się objawi.

Podskórne leczenie kleszczy u psów

Kleszcz podskórny u psów jest bardzo częstą chorobą skóry spowodowaną nieprawidłowym wzrostem kleszczy Demodex. Każde zwierzę (w tym człowiek) jest nosicielem określonego gatunku.

Kleszcz, który wywołuje chorobę u psów, nazywa się Demodex canis. Kleszcze żyją w mieszkach włosowych i gruczołach łojowych. Kleszcz żywi się produktami rozpadu komórek. Jeśli kleszcz uderzy w skórę psa, jego cykl życiowy nie trwa bardzo długo - tylko około godziny. Cały cykl życia kleszcza podskórnego trwa od 25 do 30 dni i kończy się w organizmie gospodarza pasożyta.

Cztery etapy cyklu życia można rozróżnić poprzez drapanie po skórze psa. Cykl życia obejmuje następujące formy manifestacji kleszcza: jaja w kształcie wrzeciona, larwy sześcionożne, larwy ośmiornicy i dorosłe ośmiornice.

Patogeneza stanu chorobowego związanego z rozprzestrzenianiem się podskórnych kleszczy u psów nie jest do końca poznana. Większość zwierząt jest nosicielami bardzo małych kolonii demodeksów. Z drugiej strony u zarażonych psów (i innych zwierząt) kleszcze rozmnażają się w bardzo dużej liczbie w mieszkach włosowych.

Jakie są objawy nużycy u psów?

Skóra dotknięta roztoczami ma zaczerwienienie, grudki, krosty, obszary wypadania włosów (łysienie), trądzik, łuszczenie i skórę pokrytą nadmierną pigmentacją. Swędzenie może być, ale nie zawsze.

Istnieją dwie całkowicie różne kliniczne formy nużycy: młodzieńcza (w wieku poniżej dwóch lat) i dorosła (w wieku dwóch lat lub więcej).

Młodzieńczy kleszcz podskórny u psów

Nużyca młodzieńcza jest dalej klasyfikowana jako zlokalizowana i uogólniona. Rokowanie i leczenie są indywidualne dla każdego stanu.

Niektóre rasy psów mają wyższy stopień demodekozy (Chart afgański, Boston Terrier, Bokser, Dalmatyńczyk, Chihuahua, Buldog angielski, Doberman Pinczer, American Pit Bull Terrier, Owczarek niemiecki, Old English Shepherd Dog, Mops, Shar Pei, American Staffordshire Terrier Collie itp.).

Zlokalizowany kleszcz podskórny. W tej formie nużyca dotyka tylko jednego obszaru ciała. Choroba z reguły ma łagodną i samoograniczającą się postać i może składać się z jednego do kilku miejsc uszkodzeń (zaczerwienienie, wypadanie włosów).

Zazwyczaj dotknięte obszary znajdują się na twarzy i łapach.W przypadku obecności infekcji bakteryjnej można zaobserwować rozwój krostkowej wysypki i / lub drenażu obszarów skóry, w zależności od stopnia uszkodzenia.

Prognozy dotyczące powrotu do zdrowia są bardzo wysokie, pomimo faktu, że w ponad 90 procentach przypadków spontaniczna remisja następuje w ciągu trzech do ośmiu tygodni, pomimo przebiegu leczenia. Tylko 10 procent zwierząt ze zdiagnozowanymi kleszczami podskórnymi będzie miało formę uogólnioną.

Formularz uogólniony. Zmiany występują w więcej niż jednym obszarze ciała. Psy z dotkniętymi łapami są klasyfikowane jako uogólnione. Istnieje lista ras podatnych na tę formę nużycy (pit bull, buldog, Boston terrier, beagle, collie, Dobermany, bokserki, jamniki, dalmatyńczyk, shar pei, shih tzu).

Nawroty są częste, a prognozy dotyczące wyleczenia nie są dokładne. Jednak nawet do 50 procent psów z uogólnioną postacią nużycy może samodzielnie wyzdrowieć bez leczenia przeciwpasożytniczego, pod warunkiem, że wtórne zakażenie bakteryjne jest uważane za immunosupresyjne (tj. Hamujące układ odpornościowy).

Zaleca się sterylizację zwierzęcia, nawet jeśli powrót do zdrowia nastąpił spontanicznie, bez leczenia.

Kleszcz podskórny u psów jest chorobą wtórną w stosunku do innych chorób lub terapii immunosupresyjnej. Warunki rozwoju choroby są zwykle związane z chorobami układu hormonalnego (niedoczynność tarczycy i zespół Cushinga, choroby metaboliczne i rak).

Rokowanie w wyleczeniu dorosłej nużycy u psów zależy od charakteru choroby podstawowej. W niektórych przypadkach (do 50 procent) choroby podstawowej nie wykryto w momencie diagnozy, ponieważ podskórny kleszcz może być pierwszą oznaką niedoboru odporności u psów.

Kleszcz podskórny u psów (nużyca). Objawy, zapobieganie i leczenie zwierzęcia

Jaka choroba może prowadzić do poważnych konsekwencji dla ciała psa, a nawet śmierci?

Rasy takie jak Rottweiler, Bokser, Owczarek Niemiecki, Collie, Jamnik, Buldog Francuski i Angielski, Scotch Terrier, Sheltie i West Highland White Terrier są szczególnie podatne na tę chorobę skóry.

Przyczyny

Zwiększona aktywność kleszczy Demodex jest główną przyczyną demodekozy. Czynnik sprawczy choroby jest tak mały, że można go zobaczyć tylko pod mikroskopem.

Istnieje ogromna liczba typów demodeksów - naukowcy policzyli aż 140 gatunków! Warto zauważyć, że dana osoba nie może zostać zarażona od zwierząt domowych, w tym psa. Tak jak nie będzie w stanie przekazać „ludzkiego” kleszcza swojemu zwierzakowi.

W języku łacińskim pełna nazwa kleszcza to Demodex Canis. To bardzo mały, wydłużony pasożyt, coś w rodzaju robaka. Jego usta są wyposażone w ostre „zęby”. Dojrzałe seksualnie roztocza czołgają się do łodygi włosa, uwalniają się do mieszków włosowych lub gruczołów łojowych, obgryzając komórki górnej warstwy skóry.

Demodekoza u psa nie pojawia się natychmiast, ale tylko wtedy, gdy powstają duże kolonie pasożytnicze. Tak więc w jednym gruczole łojowym lub w mieszku włosowym może znajdować się więcej niż dwieście osobników.

Taka liczba mikroorganizmów powstaje w wyniku aktywnego rozmnażania, a następnie transformacji larw w dojrzałe osobniki.Pamiętaj, że tylko dorosłe kleszcze korodują górną warstwę skóry, podczas gdy młode osobniki żywią się martwymi komórkami.

Sposoby infekcji nużycą

Niektórzy naukowcy twierdzą, że kleszcz Demodex jest integralną częścią normalnej flory każdego żywego stworzenia. Oznacza to, że kleszcz żyje na skórze każdego psa, ale nie za każdym razem powoduje tak złożoną i niebezpieczną chorobę.

Możemy zatem mówić o dwóch punktach widzenia na temat sposobów infekcji psów domowych:

Po pierwsze, kontakt z zakażonym zwierzęciem jest potencjalnie niebezpieczny i prowadzi do nużycy.

Drugi - zwierzę może zachorować bez kontaktu z nosicielem kleszcza, pod warunkiem gwałtownego i silnego spadku odporności.

Formy i objawy nużycy

Wybór właściwego leczenia jest bardzo ważny. Aby ustalić niezbędny przebieg leków, weterynarze najpierw określają formę choroby. Są trzy z nich.

W przypadku, gdy zwierzę nie odczuwa poważnych dolegliwości, możliwe jest skuteczne samoleczenie. Jednak prawie zawsze może prowadzić do późniejszego pogorszenia samopoczucia psa. Dlatego zalecamy skontaktowanie się z weterynarzem.

Uogólniona nużyca jest drugą postacią choroby. Różni się od ogniskowej większym uszkodzeniem skóry psa. Oprócz skóry mogą również wpływać na narządy wewnętrzne.

Łuszczące się, pozbawione włosów obszary w liczbie przekraczają pięć kawałków, ich granice stale się rozszerzają, a skóra nabiera wyjątkowo nieprzyjemnego zapachu.

A ostatnia trzecia postać choroby nazywa się nieletnia. Częściej występuje u osób w wieku do jednego roku. W takim przypadku możemy mówić o dziedzicznej predyspozycji psa. Następnie weterynarze zalecają leczenie nie tylko szczeniaka, ale także jego matki.

Leczenie choroby

Ponownie istnieją co najmniej dwa punkty widzenia na możliwość całkowitego wyleczenia zwierzęcia:

Pierwszy jest pesymistyczny. Bez względu na to, jak traktujesz psa, choroba powróci. Właściciel może jedynie ułatwić przebieg choroby i zapobiec jej możliwemu nawrotowi.

Drugi jest bardziej optymistyczny. Możesz całkowicie pozbyć się choroby, jeśli ściśle przestrzegasz wszystkich zaleceń lekarza.

Leczenie jest oczywiście złożone i składa się z kilku rodzajów różnego rodzaju leków. Jeśli do nużycy zostanie dodana infekcja bakteryjna, wówczas w 90 procentach przypadków chory pies otrzymuje antybiotyki. Ponadto stosowane jest przetwarzanie lokalne. Zastrzyki Ivomec i jego analogi są również stosowane w celu utrzymania czynności wątroby.

Należy pamiętać, że analogi powinny być bez witamin! Aby wzmocnić układ odpornościowy, zwierzęciu przepisuje się immunostymulanty. Dieta uboga w witaminy i białko B jest bardzo ważna w okresie leczenia.

Właściciel musi także zapewnić psu komfortowy pobyt - musi to być suchy pokój, bez przeciągów i wilgoci. Wszystko to może niekorzystnie wpłynąć na leczenie i spowodować nawrót.

Po zakończeniu leczenia profilaktykę należy kontynuować przez kolejne dwa tygodnie po całkowitym ustąpieniu wszystkich objawów choroby.

Jest to konieczne, ponieważ leczenie odbywa się przy użyciu silnych leków, które wpływają na wątrobę i inne narządy wewnętrzne.

Leczenie nużycy u psów jest bardzo długie i, szczerze mówiąc, kosztowne. Dlatego należy pamiętać, że najlepszym sposobem leczenia jest zapobieganie. Zadbaj o zdrowie swojego zwierzaka już dziś.

Jeśli zobaczysz pierwsze oznaki choroby, nie ciągnij i raczej biegnij do dobrej, sprawdzonej kliniki weterynaryjnej. W końcu stracony czas może negatywnie wpłynąć na zdrowie Twojego zwierzaka. A nawet śmiertelne.

Demodekoza (kleszcz podskórny) u psów i kotów - patogeneza, objawy, leczenie i zapobieganie

Demodekoza (kleszcz podskórny, „gruczoł żelazny”) to inwazyjna choroba psów i kotów wywołana przez kleszcze endopasożytnicze Demodex canis, które są pasożytnicze w mieszkach włosowych, gruczołach łojowych skóry, a także w narządach wewnętrznych.

Zwierzęta o zmniejszonej odporności organizmu są chore (częściej niż inne - szczypce karłowate, terierki, bokserki, owczarki wschodnioeuropejskie itp.), Kleszcze podskórne występują najczęściej u kotów ras syjamskich i birmańskich, a młode zwierzęta z niedoborem odporności są najbardziej podatne na tę chorobę.

Zwierzęta są zakażane przez kontakt z pacjentami i nosicielami kleszczy, a także przez otaczające przedmioty i materiały pielęgnacyjne.

Patogeneza, objawy i przebieg nużycy

Pasożyty w mieszkach włosowych i gruczołach łojowych, kleszcze mechanicznie naruszają integralność skóry, podrażniają zakończenia nerwowe odpadami, w wyniku ogniskowego zapalenia skóry, wypadają włosy, tworzą się pęcherzyki i krosty. Psy i koty lizają dotknięty obszar, połykając kleszcze.

Pierwotne zmiany zwykle występują na skórze głowy (brwi, warg, policzków), łokci, na szyi, a następnie proces jest uogólniony, chwytając skórę w innych częściach ciała.

Włosy w dotkniętych obszarach wypadają, skóra staje się czerwona, gęstnieje, staje się złożona, pokrywa się otrębami w kształcie otrębów, często pęka, a paprocie wyróżniają się z pęknięć.

Swędzenie jest nieobecne lub łagodne, ale zwierzęta liżą dotknięty obszar. Łuskowata postać nużycy trwa kilka miesięcy.
Patogeneza, objawy i przebieg nużycy (kleszcz podskórny) u psów i kotów
Demodekoza u psów i kotów występuje w trzech postaciach:

• Łuskowaty (płaski) - lekka forma, możliwe jest samoleczenie.
• Krostkowa (pyodemodecosis) jest ciężką postacią.
• Uogólniona (mieszana) - szczególnie ciężka postać.

Z krostkową formą tworzą się gęste guzki w skórze o średnicy od 1 do 4 mm, wypełnione produktami zapalnymi, kleszczami i zawierające wtórną mikroflorę. Takie guzki najczęściej zapisuje się na kufie, brodzie, kończynach przednich i tylnych, między palcami, na ogonie, wokół poduszek łapy.

W miejscach, w których zlokalizowane są kolonie kleszczy, linia włosów jest rzadka, aw środku dużych kolonii nie ma linii włosów, a przez to wyraźnie widoczne są guzki demodektyczne. Zawartość guzków wyróżnia się przez otwór w wierzchołku i wysycha.

Skóra staje się czerwona, staje się szorstko sfałdowana, w zaawansowanych przypadkach cuchnący zapach emanuje od zwierzęcia. U pacjentów rozwija się anemia i postępujące wyczerpanie. Zwierzęta mogą umrzeć z powodu kacheksji i chronosepsy.

Łuskowata (łuszcząca się) postać charakteryzuje się powstawaniem łysienia i ran. Proces demodektyczny zwykle rozpoczyna się od głowy, nóg i stopniowo rozprzestrzenia się na całą powierzchnię ciała zwierzęcia.

Przyczyny choroby

Zmienione obszary skóry stają się suche, z łuszczącą się powłoką w kolorze szaro-białym. W miejscach uszkodzeń odnotowuje się łysienie, pogrubienie skóry i tworzenie się fałd. Często występują strupki o ciemnoczerwonym kolorze o miękkiej konsystencji w postaci drobnych mas. Ich liczba i wielkość zależy od intensywności inwazji.

Uogólniona postać nużycy łączy objawy i zmiany charakterystyczne zarówno dla form płaskonabłonkowych, jak i krostkowych. Oprócz uszkodzenia znacznej powierzchni skóry bardzo wyraźny jest stan depresji, zniekształcenie apetytu i wyczerpanie psów i kotów.

W przypadku tej formy kleszczy zmiany spowodowane przez nie znajdują się w węzłach chłonnych, ścianach jelit, wątrobie, śledzionie, nerkach oraz innych narządach i tkankach.

W substancji korowej węzłów chłonnych i miąższu wątroby roztocza występują w uogólnionej postaci nużycy. W miejscu ich wprowadzenia ziarniniakowe zapalenie rozwija się przy obecności gigantycznych komórek wielojądrzastych.

Kleszcze mogą dostać się do światła naczyń krwionośnych i dostać się do narządów wewnętrznych krwią. W tym przypadku występuje lokalne zaburzenie krążenia i ziarniniakowe zapalenie z tworzeniem się nieoblewających ziarniniaków gruźliczych. W nerkach kleszcze zwapniają się i są usuwane z nich przez fragmenty.

Przebieg nużycy u psów jest zwykle przewlekły.

Mechanizm infekcji

Częściej ta dolegliwość dotyka psy i koty o krótkich włosach ras rasowych. Są to owczarki niemieckie, boksery, buldogi francuskie, rottweilery, sharpei, mopsy. Zakażenie kleszczem podskórnym występuje z reguły od 6 miesięcy do 2 lat.

Źródłem infekcji są chore zwierzęta. Transmisja jest możliwa poprzez bezpośredni kontakt przez twarz, usta, uszy, oczy, przedmioty pielęgnacyjne. Bardzo często dochodzi do infekcji szczeniąt i kociąt od matki.

Zdrowe zwierzęta z reguły nie mogą złapać choroby od chorych.
Osoba nigdy nie zostanie zarażona od swojego zwierzaka, ponieważ demodekoza u niego jest wywoływana przez podskórne kleszcze innego gatunku. Każdy rodzaj pasożyta wpływa tylko na określony rodzaj zwierząt.

Diagnoza choroby

Diagnozę przeprowadza się z uwzględnieniem danych epizootologicznych, objawów choroby i wyników badania mikroskopowego głębokich zeskrobań skóry (z łuszczącą się postacią) i zawartości guzków (z krostkową postacią).

Aby potwierdzić diagnozę, pobiera się skrobanie skóry. Podczas wykonywania skóra jest ściskana z obu stron palcami, aby wycisnąć podskórne kleszcze z mieszków włosowych. Zeskrobuje się go, aż pojawią się kropelki krwi. Czasami pasożyta można wykryć u zdrowych zwierząt. W takim przypadku w skrobaniu wykrywa się 1-2 osoby i analizę należy powtórzyć.

Siew zebranego materiału odbywa się również na specjalnych pożywkach, na których po pewnym czasie rosną kolonie pasożytów. Aby zidentyfikować towarzyszące dolegliwości, zalecana jest ogólna analiza krwi i moczu, badanie kału, ultradźwięki.

Nasilenie przebiegu nużycy w wielu przypadkach zależy od powikłań, które często powstają w wyniku uszkodzenia skóry i przenikania drugiej (wtórnej) mikroflory do organizmu psa, głównie gronkowców, paciorkowców i grzybów.

Ostatnie badania wykazały, że istotnym czynnikiem w występowaniu choroby, jej przebiegu i wyniku jest stan odporności psa.

Leczenie demodekozy

Ogólnie przyjmuje się, że nużyca jest ogólnoustrojową chorobą całego organizmu, zewnętrznie objawiającą się zmianami skórnymi. W związku z tym leczenie psów z nużycą powinno być kompleksowe.

W uogólnionej formie lekarz weterynarii musi przeprowadzić dodatkowe testy w celu ustalenia pierwotnej przyczyny choroby. Dopiero po tym można całkowicie wyleczyć. Walka tylko z objawami podskórnego kleszcza u kotów jest bezużyteczna.

Przy niewielkich zmianach skórnych (jedna do trzech zmian na ciele) włosy są odcinane w tych miejscach, skóra jest wycierana bawełnianym wacikiem zwilżonym benzyną, eterem lub acetonem i smarowana 14% nalewką jodu lub aerozolem Acrodex. Trzy dni później maść Wiszniewskiego nakłada się na te miejsca jako środek przeciwzapalny.

Ten zabieg powtarza się 2–4 razy w odstępie 5–6 dni. Przy średniej zmianie (3–5 zmian) wykonuje się 5–6 zabiegów w odstępie 5–6 dni, jednocześnie wcierając 2% wodny roztwór chlorofosu lub 1% emulsji koralowca, bitexu i zawiesiny nasienia w skórę. Jednocześnie chlorofos (1%) podaje się doustnie w dawce 25 mg / kg.

W ciężkich przypadkach choroby (rozległe zmiany w różnych częściach ciała) skórę co 5-6 dni nawadnia się 2% wodnym roztworem chlorofosu i podaje do środka. Następnie na dotknięte obszary nakłada się aerozol „Acrodex” lub maść Vishnevsky'ego, dodając zwierzęciu 2-3% owiec lub dikrezylu, dopóki zwierzę się nie zagoi.

Niektóre psy i koty mają indywidualną nadwrażliwość na ivomek. Aby uniknąć wstrząsu anafilaktycznego, najpierw należy wykonać wstrzyknięcie testowe tego leku w minimalnej dawce (0,2 ml) po wstępnym podaniu difenhydraminy.

U poszczególnych zwierząt, po wielokrotnym podawaniu ivomek, odnotowano letarg, ślinotok, czerwone plamy na niepigmentowanych obszarach skóry (reakcja alergiczna). Zjawiska te zwykle zanikają po 2-3 dniach bez interwencji medycznej. W razie potrzeby zastosować leczenie objawowe (difenhydramina).

Do leczenia należy podchodzić bardzo ostrożnie i ostrożnie, szczególnie przy identyfikacji podskórnego kleszcza u kociąt, obniżając ich wczesny wiek i słabą odporność.

Leczeniu u kotów i kotów musi towarzyszyć kompletna dieta zawierająca niezbędne witaminy i składniki odżywcze. W okresie choroby białka są szczególnie potrzebne, ale nie zapominaj o nich w okresie rekonwalescencji.

Owczarki szkockie (collie) są nadwrażliwe na Ivomec i dlatego powinny być ostrożnie stosowane w leczeniu psów tej rasy. Możesz dożylnie podawać trypsynę w dawce 0,5–1 ml dwa lub trzy razy w odstępie 3–6 dni. Jednocześnie konieczne jest stosowanie antybiotyków, które działają na mikroflorę występującą w zmianach chorobowych.

Zapobieganie demodekozie

Najważniejszą rzeczą w zapobieganiu nużycy jest zapobieganie kontaktowi ze zwierzętami, których zdrowie jest wątpliwe.

Właściciele psów i kotów powinni regularnie kontaktować się ze specjalistami weterynaryjnymi w celu przeprowadzenia badań klinicznych na zwierzętach z wyczuciem charakterystycznych miejsc powstawania ognisk demodektycznych. Chore zwierzęta są izolowane i leczone.

Zdrowe psy i koty poddawane są profilaktyce za pomocą środków roztoczobójczych (pyretroidów). Każdy pies i kot musi mieć obrożę przeciwpasożytniczą, na przykład Bolfo.

Oprócz niszczenia kleszczy na ciele zwierząt, pomieszczenia, materiały i produkty pielęgnacyjne, z którymi miały kontakt, są spryskiwane lub wycierane preparatami Bolfo, 0,1% wodnym roztworem chlorofosu, dichlorfosu, karbozolu i innych środków owadobójczych. Jednocześnie poprawia się warunki trzymania i karmienia zwierząt, a dieta zawiera witaminy i składniki mineralne.

Odporność jest zwiększana przez regularne hartowanie szczeniąt i dorosłych psów.

Kleszcz podskórny u psów: jak leczyć

Demodekoza lub gruczoł żelazny jest powszechną chorobą u psów wywołaną przez kleszcz podskórny Demodex canis. Prawie wszystkie zwierzęta i ludzie mogą być nosicielami tego owada. Leczenie psa z kleszcza podskórnego jest dość proste, ale przez długi czas - dla pozytywnego wyniku wymagany będzie cały kompleks leków.

Proces leczenia jest dość długi i trwa co najmniej dwa do trzech miesięcy.

Jak i jak leczyć podskórne kleszcze u psów?

Spośród nowoczesnych leków przeciwpasożytniczych Immunoparasitan, który zawiera kompleks białko-lipopolisacharyd i jest dostępny w zawiesinie, pomaga w zwalczaniu kleszczy. Zwykle jest przepisywany do wstrzyknięcia domięśniowego w odstępie 4-5 dni przez 5-6 tygodni.

W niektórych ciężkich stadiach choroby, pod koniec stosowania immunopasożytów, zaleca się dożylne wstrzyknięcie leku Ivomek lub amitrazyny.

Do dezynfekcji sierści zwierzęcej nie należy używać chlorofosu. Ze względu na obecność w nim trujących związków fosforu może powodować nieprzyjemne i bolesne komplikacje.

Równolegle, aby zmniejszyć wpływ mikroflory gronkowcowej na ciało zwierzęcia, zaleca się wprowadzenie leków antyafilokokowych - antybiotyków.

Aby wzmocnić mieszki włosowe, do karmy dla psów należy dodać preparaty zawierające siarkę. Również ich mazidła Amitraz i Cyklon można wcierać w dotknięte kleszczem obszary skóry.

W przypadku choroby żelaza pies rozwija obszary łysienia, które w celu złagodzenia swędzenia i podrażnienia należy leczyć olejem rokitnikowym za pomocą Pikhtoin i witaminy A.

Podczas zabiegu należy rozczesać psa, aby usunąć martwe cząsteczki skóry, które utworzą się podczas obierania. Ponadto ciało psa jest codziennie leczone środkami antyseptycznymi - Fucorcin lub roztworem kwasu salicylowego.

Ze względu na stosowanie antybiotyków u zwierząt mogą wystąpić działania niepożądane czynności wątroby. Aby temu zapobiec, możemy polecić stosowanie hepatoprotektorów: Heptral, LIV-52, Carsil.

Ważne jest, aby zapobiegać nużycy, szczególnie u rodowodowych suk, dając je tydzień przed potomstwem Ivomek. Zapobiegnie to zarażeniu szczeniąt.

Pomoże również tradycyjna medycyna

Podskórne Jeśli znajdziesz kleszcz podskórny u psów - leczenie w domu lub środkami ludowymi może być dość skuteczne.

Często stosuje się wywar z piołunu z miodem, który podaje się psu, aby wypił pół szklanki co dwie lub trzy godziny.

Możesz przygotować maść z korzeni glistnika, którą wlewa się rafinowanym olejem słonecznikowym. Kompozycję należy ogrzewać w temperaturze 40-50 ° C przez kilka godzin i przefiltrować. Przed zabiegiem można dodać śmietanę. Maść wciera się w skórę głowy zwierzęcia, uszy i zakopuje w nosie.

Możesz również robić maski z tłuczonych jabłek, postrzępionych jagód jałowca lub korzeni omanu.

Należy jednak pamiętać, że środki ludowe są oczywiście oszczędnymi środkami do zwalczania kleszczy, ale są znacznie mniej skuteczne niż leki, w wyniku czego leczenie może być opóźnione. Więc ostateczny wybór należy do Ciebie!

Leczenie nużycy do całkowitego wyleczenia

Demodekoza jest chorobą inwazyjną wywoływaną przez mikroskopijne kleszcze. Charakteryzuje się zapaleniem skóry, miejscowym łysieniem. Towarzyszą temu krostkowe, grudkowe wysypki na skórze i niedobór odporności. Kleszcz demodeksowy jest zlokalizowany nie tylko na skórze, ale ma również właściwość przenikania do tkanki podskórnej, a nawet do układu limfatycznego.

Formy choroby

Wyróżnia się następujące opcje nużycy:

1. łuskowaty (łuszczący się) - tworzenie się na skórze głowy i kończynach łusek w kształcie miedziano-czerwonego koloru;
2. krostkowy - tworzenie się na skórze pęcherzyków wypełnionych ropą;
3. uogólnione - jednoczesne manifestowanie pierwszej i drugiej postaci choroby z uszkodzeniem znacznych obszarów skóry.

Leczenie uogólnionej nużycy jest długim procesem, trudnym do przewidzenia i wymagającym wielkiej cierpliwości od właściciela psa. W każdym przypadku choroby ważne jest indywidualne podejście, ponieważ nie ma konkretnego schematu pozbycia się kleszcza, który pomaga absolutnie wszystkim zwierzętom.

Zasada terapii opiera się na dwóch filarach: całkowitym zniszczeniu populacji kleszczy i wyeliminowaniu wszystkich czynników predysponujących (złe utrzymanie, słaba odporność, niewłaściwe żywienie itp.).

Główne zasady

Podczas leczenia, aby osiągnąć maksymalny efekt, potrzebujesz:

Kontrola wyników

Biorąc pod uwagę podstępność nużycy, główną strategią jest nie relaksować się i nie poprzestawać na tym!

Trudność w pozbyciu się kleszcza za pomocą roztoczobójczych środków zewnętrznych wiąże się z ich żywotną aktywnością nie tylko na skórze, ale także w tkance podskórnej i węzłach chłonnych, gdzie maść nie może przeniknąć, dlatego w wielu przypadkach konieczne jest zastosowanie złożonego leczenia (maści, zastrzyki i tabletki).

Specjalne przygotowania

Amitraz. Zajmuje pierwsze miejsce pod względem skuteczności w pokonywaniu psów z nużycą.

Zasada leczenia i dawki:

• psy o długich włosach są krótko ścięte i umyte szamponem keratolitycznym zawierającym siarkę;
• lek rozcieńcza się ciepłą wodą zgodnie z instrukcją, zwierzę kąpie się w powstałym roztworze, umożliwiając mu naturalne wyschnięcie lub suszenie suszarką do włosów (do suszenia nie można używać ręcznika),
• za każdym razem, gdy używane jest tylko nowe rozwiązanie,
• zabieg powtarza się co 10-14 dni, aż do uzyskania trzech kolejnych negatywnych wyników ze skrobania skóry (w większości przypadków powinno wystarczyć 6 zabiegów).

Przewlekły przebieg może wymagać dłuższego leczenia dużymi dawkami amitrazu, ale w tym przypadku istnieje możliwość wystąpienia działań niepożądanych, takich jak zatrucie, depresja układu nerwowego, obniżenie temperatury ciała, podwyższony poziom cukru we krwi, a ponadto zdarzały się przypadki śmiertelne wśród chihuahua .

Wszelkie decyzje dotyczące zmiany dawkowania powinien podejmować wyłącznie specjalista. Pożądane jest przeprowadzenie leczenia w warunkach szpitalnych, aby w razie potrzeby natychmiast ponownie wykonać reanimację zwierzęcia.

Amitraz jest przepisywany z najwyższą ostrożnością:

1. psy z cukrzycą;
2. szczenięta w wieku poniżej 4 miesięcy
3. zwierzęta z wyraźnym piodermią, obecnością kanałów drenażowych (ropne przetoki) - leczenie amitrazem w tym przypadku jest możliwe tylko po serii antybiotyków.

Iwermektyna. Można go umieścić na drugim miejscu pod względem skuteczności terapii.

Podstawy stosowania i dawkowania: Do leczenia należy stosować zarówno postać leku do wstrzykiwań do podawania podskórnego (przybliżona dawka 0,4 mg / kg), jak i tabletki (przybliżona dawka 0,6 mg / kg raz dziennie). Średnio czas trwania leczenia wynosi około 5-6 tygodni, po czym następuje znaczna poprawa ogólnego stanu zwierzęcia.

Niestety długotrwałe stosowanie leków w dużych dawkach w prawie 100% przypadków powoduje efekt hepatotoksyczny, o którym nie należy zapominać. Dlatego przebiegowi leczenia towarzyszy monitorowanie wątroby i przyjmowanie hepatoprotektorów w celu zminimalizowania ryzyka zapalenia wątroby.

Funkcje:

Związki fosforoorganiczne

W niedawnej przeszłości preparaty fosforoorganiczne (chlorofos, ronnel itp.) Były używane do zwalczania demodekozy, ale ostatnio coraz więcej lekarzy weterynarii odmawia tej metody leczenia ze względu na wysokie toksyczne działanie tych leków.

Niemniej jednak stosunkowo bezpieczny cytioat należy do tej samej grupy. Lek jest dostępny w postaci tabletek i ma na celu pozbycie się pcheł, jednak doskonale niszczy dorosłe (dorosłe) kleszcze.

Ograniczenia stosowania cytiotatu:

Stosuj dwa razy w tygodniu przez 45 dni (10 mg / kg).

Schematy leczenia

Jak wspomniano powyżej, nie ma jednego schematu pozbycia się podskórnego kleszcza, a wszystkie spotkania muszą być wykonane przez profesjonalistę. W skrajnych przypadkach (na przykład, gdy nie można skonsultować się ze specjalistą), możesz rozważyć najczęstsze opcje leczenia. Nie są dogmatem, a tym bardziej przewodnikiem po samoleczeniu.

Schemat 1. Nadaje się do leczenia uogólnionych postaci nużycy powikłanych przez gronkowce i / lub grzyby.

• Nystatyna z tetracykliną - 10 dni, po tygodniu Trichopolum - 10 dni.
• Równolegle z chemioterapią marasasd stosuje się zewnętrznie co pięć dni trzy razy. Marasasd - mieszanina rafinowanego oleju słonecznikowego i ASD-3, ma właściwości bakteriobójcze, grzybobójcze o słabym działaniu roztoczobójczym, przyspiesza regenerację skóry, sprzyja szybkiemu wzrostowi włosów.
• Działanie keratolityczne Zooshampoo w celu zmiękczenia skórki przed nałożeniem emulsji olejowej.
• Ektomina (środek roztoczobójczy w postaci emulsji) do prania łysych plastrów.
• Karmienie dietą

Schemat 2 Następująca złożona opcja leczenia daje dobre wyniki:

Schemat 3:

1. Pijąc newmek lub analog (ivomek, baymek, ivermag, iwermektynę), dawkę należy obliczyć na podstawie żywej wagi psa.
2. Antybiotyki hamujące rozwój wtórnej mikroflory.
3. Imaverol jest środkiem przeciwgrzybiczym do leczenia dotkniętych obszarów ciała.
4. Aby zmniejszyć swędzenie skóry i złagodzić stany zapalne, olejek z drzewa herbacianego.
5. Chlorheksydyna (miramistin) do dezynfekcji i złuszczania.
6. Co 5-7 dni myj się dowolnym szamponem medycznym dla psów.

Schemat 4. Dobre wyniki w walce z nużycą uzyskano po domięśniowym podaniu immunopasożytu. Stosuje się go co 4-5 dni ze stopniowym zwiększaniem dawki zgodnie z załączonymi instrukcjami.

Należy pamiętać, że w medycynie weterynaryjnej leczenie nużycy za pomocą środków ludowych nie jest praktykowane, zawsze wymagane są wysoce skuteczne leki przeciwko kleszczowi.