Horsefly i gadfly: różnica między owadami od siebie, szkodzi ludziom i zwierzętom

Witam wszystkich! Kilka lat temu miałem krowę na farmie.

Stopniowo czas na opiekę i opiekę nad nią stawał się coraz mniejszy, więc postanowiłem go sprzedać. Opieka nad własnym bydłem nie była tak prosta.

Tak i zawsze współczułem jej, gdy zobaczyłem jej mękę po ataku owadów wysysających krew. W tym czasie dowiedziałem się o głównej różnicy między muchą muchową a gadżetową. Chcę podzielić się z wami informacjami o tych owadach, które wielu uważa za to samo stworzenie.

Horsefly i Gadfly

Zakłada się, że koń ma swoją nazwę z powodu nadmiernej obsesji. I rzeczywiście, mając obsesję na punkcie pragnienia picia krwi, samica tego owada nie uważa niebezpieczeństwa i natrętnie siada na ciele. Wielkość owada wynosi 2-3 cm, bardzo często mączliki są mylone z gadfly.

Dziś, według naukowców, istnieje około 3 tysięcy gatunków muchówek. Tylko kobieta gryzie i pije krew; ani deszcz, ani ciepło nie mogą jej zatrzymać. Jednocześnie może pić do 200 miligramów krwi.

Człowiek może skutecznie przeciwstawić się temu atakowi, a zwierzęta gospodarskie pozbawione ludzkiej pomysłowości cierpią niewiarygodnie. Wyczerpany molestowaniem koników, zrozpaczone zwierzę ucieka, chowając się w krzakach lub wspinając się do wody.

Krew jest niezbędna dla muszek nie tylko jako pokarm, ale także jako substancja niezbędna do rozmnażania. Każda samica wykonuje co najmniej pięć składania jaj na sezon; każda zwykle składa się z 300–400 jaj.

Wylęgają się larwy końskie w wilgotnym terenie po 12 dniach. Na etapie larw nowa generacja motyli pozostaje przez całą jesień i zimę. Proces laktacji rozpoczyna się dopiero w maju i trwa cały miesiąc.

Gadżety są znacznie mniejsze niż muchy, a nawet mniej irytujące osoby (z wyjątkiem być może podskórnych gadżetów, które zostaną omówione później). Przynajmniej nie piją krwi. Ale zwierzęta hodowlane cierpią z ich powodu znacznie bardziej: samice motyli wybierają skórę zwierząt jako „przedszkole” dla rozwoju swoich larw.

Larwy gadżetu żołądkowego, jak sama nazwa wskazuje, rozwijają się w żołądku zwierzęcia. Samica nie może jednak wniknąć głęboko w ciało krowy lub konia, aby larwy dotarły do ​​miejsca docelowego, samica kładzie je na tych częściach ciała zwierzęcia, które najczęściej zadrapuje zębami - na przykład wewnątrz nóg.

Z jednym z tych zadrapań larwa pojawia się w pysku zwierzęcia i rozpoczyna powolną podróż do celu: w ciągu miesiąca rozwija się w tkankach języka, a następnie wchodzi do błony śluzowej, przez którą schodzi do żołądka. Samice kopru włoskiego przyczepiają jaja do wąsów zwierzęcia, skąd przenikają do jego żołądka.

A zielarz zielarz znalazł jeszcze bardziej złożoną mediację: przyczepia jajka do trawy, na której pasą się zwierzęta, i wchodzą one do ciała wraz z trawą.Larwy podskórnej gaduszki wbijają się w skórę zwierząt i żyją pod nią.

Ich ofiarami są nie tylko duże zwierzęta, ale także małe gryzonie. Gadżet nosowo-gardłowy umieszcza swoje potomstwo w nozdrzach koni, jeleni i innych dużych zwierząt, wstrzykując pewną ilość płynu odżywczego dla larw, jak mówią, po raz pierwszy.

Czasami jednak wpływa to negatywnie na życie larw. W momencie „zastrzyku” zwierzę zaczyna bić kopytami, wznosząc wokół siebie chmury pyłu.

Pył osadza się w nosogardzieli, osuszając powłokę, co powoduje obumieranie larw. Jednak daleko od wszystkiego. Po rozwinięciu się w błonie śluzowej jamy ustnej dorosłe larwy opuszczają żywiciela w taki sam sposób, w jaki dostały się do niego - przez nozdrza.

Samica ważki nosowo-gardłowej pozostawia do 400-500 larw. Jednak nigdy nie umieszcza ich w nosogardzieli jednego zwierzęcia, ponieważ może nie wytrzymać dużej liczby pasożytów i umrzeć.

I dzięki temu larwy umrą. Śmierć zwierzęcia w wyniku aktywności pasożytujących na nim larw nie jest rzadkim zjawiskiem. Jeśli na przykład larwy owiec gadżety w dużych ilościach (30-50 sztuk) przedostaną się przez nosogardło do zatok czołowych, owce zachorują na „fałszywy wir”.

Zwierzę zaczyna wirować non-stop w jednym miejscu i po pewnym czasie umiera. Niektóre larwy mogą przenikać drogi oddechowe i powodować zapalenie płuc, a wynik dla zwierzęcia będzie równie smutny.

Niektóre rodzaje podskórnych gadżetów są niebezpieczne dla ludzi. Są chwile, gdy wstrzykują larwy do oczu, co prowadzi do zapalenia spojówek - zapalenia błony śluzowej oczu. Przenikanie larw do oczu i głowy osoby jest jeszcze bardziej niebezpieczne. Nie obywa się bez specjalnej, raczej skomplikowanej operacji, w wyniku której ofiara może stracić wzrok.

Jeśli z jakiegoś powodu nie mogą zbliżyć się do wybranego przez siebie zwierzęcia, uciekają się do „usługi dostawy”. Możesz pomyśleć, że te owady mają logiczne myślenie. Osądź sam. Samica ma czas na składanie jaj, ale „zakazany owoc” - zwierzę - nie jest dla niej dostępny.

Potem zaczyna szukać innych owadów, które częściej niż inne mają kontakt z ciepłokrwistymi. Okazuje się, że są komarami, jedzącymi krew. Samica gadki szuka komara, łapie ją i w locie obejmuje na ułamek sekundy.

W tym samym czasie po mistrzowsku jednym dotknięciem przyczepia jajko brzuchem do ciała komara. Wcześniej czy później komar wyposażony w ładunek żywy siada na zwierzęciu i zaczyna pić jego krew. W tym momencie ostra larwa rozstaje się z nią i gryzie w skórę nowego gospodarza.

Jaka jest różnica między gadfly a horsefly

Według biologów obecnie istnieje ponad 3000 gatunków muchówek. Wiele z nich jest bardzo podobnych do gadżetów. Oba typy owadów denerwują irytują ludzi i zwierzęta, dlatego często są zdezorientowani. Jaka jest różnica między gadfly a horsefly?

Ukąszenie tego owada jest bardzo bolesne. Ślina konika zawiera antykoagulanty i substancje toksyczne, które powodują swędzenie, pieczenie, zaczerwienienie, obrzęk tkanek itp.

Objawy mogą utrzymywać się przez kilka dni.Ponadto muchy mogą być nosicielami chorób takich jak polio, pryszczyca, wąglik itp.

Należy zauważyć, że samca nie jest owadem krwiopijnym. Żywi się nektarem kwiatowym. Krew jest potrzebna tylko samicom muchówek. Oprócz wartości odżywczej potrzebują go do rozmnażania.

Muchy wydają się przypominać dużą muchę. Mają dwa sztywne skrzydła, mocne ostre szpilki i gęsta trąba. Muchy zawsze żyją w pobliżu zbiorników wodnych. Jest tak, ponieważ wilgoć jest potrzebna, aby mur mógł przetrwać. W warunkach miejskich owady te praktycznie nie żyją.

Rozmiar gadżetów jest znacznie gorszy od motyli. W naturze istnieje około 150 odmian tego owada. Ich kluczową różnicą jest brak zainteresowania krwią.

Ważność gadżetów nie jest w żaden sposób związana z odżywianiem. Wiele odmian tego owada wykorzystuje skórę jako miejsce do wzrostu potomstwa.

Podskórny gadfly pasożytuje zarówno w ciele zwierzęcia, jak i w ciele człowieka. Nawet małe gryzonie stają się ofiarami swoich larw. Owad ten może znajdować się pod skórą przez kilka miesięcy, przesuwając się do tyłu.

Pozostałe rodzaje gadżetów nie są niebezpieczne dla ludzi, z wyjątkiem przypadków larw dostających się do oczu. Skutkiem takich działań może być zapalenie spojówek, a nawet uszkodzenie wzroku, wymagające interwencji chirurgicznej.

Jednak motyle bardzo przeszkadzają zwierzętom. Wiele larw rozwija się w żołądku zwierząt i aby się tam dostać, przyczepiają się do trawy, wąsów lub stóp ofiary. Niektóre gadfly rozwijają się w nosogardzieli i drogach oddechowych zwierzęcia, co często prowadzi do śmierci.

Wnioski:

1. Jest więcej gatunków motyli niż motyli.
2. Muchy są owadami wysysającymi krew, a motyle nie.
3. Muchy składają larwy w wilgotnym gruncie lub na roślinach w pobliżu zbiorników wodnych, gadżety - pod skórą zwierząt.
4. Gadżety to pasożyty, a motyle nie.
5. Ugryzienie muchy jest bardziej bolesne, a objawy trwają dłużej.
6. Gadżety są bardziej pomysłowe, próbując dostać się do ofiary.
7. Gadżet ma znacznie mniejszy rozmiar niż muszki.

Muchy i gadżety: jak są niebezpieczne dla ludzi

Te duże muchy, które żyją na wilgotnych obszarach wiejskich, spotkały wielu Rosjan, ale niewiele osób wie, że muchy i gadżety mogą być śmiertelne dla ludzi.

Gadżety

Muchy, w przeciwieństwie do motyli, są wyposażone w mięsistą trąbkę, w której znajdują się twarde i ostre szwy i ostrza tnące. Dlatego ugryzienie muchy jest tak bolesne zarówno dla ludzi, jak i zwierząt. Na skórze w tym miejscu przez kilka dni utrzymuje się pogrubienie i zaczerwienienie, może wzrosnąć niewielka temperatura.

Zdarzały się przypadki, gdy po ataku tuzina koników osoba została objęta intensywną opieką i potrzebowała transfuzji krwi. Ugryzienie jednej muchy, na podstawie pobranej krwi, jest średnio równe ugryzieniu prawie 70 komarów.

Nosiciele infekcji

Ale głównym zagrożeniem dla zwierzęcia i człowieka wciąż nie jest to, że muszki piją jego krew, ale że wstrzykują one ślinę do tkanek za pomocą toksycznych i przeciwzakrzepowych składników. W związku z tym krew nie krzepnie przez długi czas i nadal sączy się z rany nawet długo po ugryzieniu.

Ale oprócz tych składników ślina muszki często zawiera nicienie i inne bakterie. Te duże muchy są głównymi nosicielami tak niebezpiecznych chorób, jak wąglik, tularemia, trypanosomatoza, filarioza,

Dlatego natychmiast po ataku muchy końskiej miejsce ugryzienia należy docisnąć, aby zmniejszyć rozprzestrzenianie się śliny, schłodzić spuchniętą skórę lodem, opłukać ranę wodą i spalić alkoholem, jaskrawą zielenią lub jodem.

Jeśli w ciągu pierwszych dni po ukąszeniu zaczerwienienie i obrzęk skóry nie ustąpią, ale zaczną się nasilać, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Gadżety

Te dwuskrzydłowe duże muchy są nieco podobne do muszek, ale wcale nie gryzą. Muchomory rodzą się bez trąby i ostrzy, nie piją soków roślinnych i krwi, ponieważ ich cykl życia zwykle nie przekracza 22 dni.

Istnieje około 150 gatunków gadżetów, ale 2 gatunki, które często występują w naszym kraju, są niebezpieczne dla ludzi.

Larwy podskórnej gadaczki

Podskórne motyle składają jaja, przyczepiając je do włosów na ciele zwierzęcia.

Następnie dojrzałe larwy atakują skórę przez ciało i migrują w tkankach, docierając do grzbietu zwierzęcia, powodując zwężenie źrenic. I wreszcie dojrzałe larwy opadają pod skórę grzbietu, tworzą guzki z przetokami i wychodzą na zewnątrz. Ale zwierzę pozostaje przy życiu.

Kiedy larwa podskórnej gaduszki opada na ludzkie ciało i zaczyna swoją zwykłą drogę w górę, nie spada na plecy, ale do mózgu, ponieważ ludzie są wyprostowani.

I taka migracja pasożyta zawsze prowadzi do śmierci ludzi. W medycynie odnotowano wiele podobnych przypadków, a lekarze nie byli w stanie wykryć, a następnie usunąć migrującej larwy z ludzkiego ciała.

Larwy gadfly

Ta mucha jest często nazywana rosyjską gadaczką, a jej larwy pasożytują głównie na owcach, kozach i koniach. Ale znowu istnieje wiele znanych przypadków pasożytów dostających się do ludzkiego ciała. Samica muchy rozpyla dojrzałe larwy w locie, jednocześnie celując w oczy lub nozdrza zwierzęcia.

Co więcej, larwy pasożytują na powiece, w błonie śluzowej oka lub nosa, wewnątrz gałki ocznej, ale mogą również przemieszczać się, aby osiedlić się w zatokach nosowych lub czołowych, gardle i powodować zwężenie brzucha.

Należy jednak zauważyć, że praktycznie nie ma śmierci z powodu larwy gadżetu larwy dostającej się do ludzkiego oka. Faktem jest, że w momencie opryskiwania larwa ma takie właściwości przylegania, że ​​raz na powiece lub w oku po prostu niemożliwe jest jej samodzielne usunięcie.

Osoba jest zmuszona skonsultować się z lekarzem, a operacja medyczna jest natychmiast przepisywana. Możliwe jest chirurgiczne usunięcie larwy z oka, a potem oczywiście cierpi wzrok. Ale człowiek pozostaje przy życiu i to jest najważniejsze.

Muchy i gadżety

Muchy - duże muchy (do 2-3 centymetrów). Wszyscy wiedzą, jak boleśnie gryzą i jak denerwują w upalny letni dzień. Zwierzęta gospodarskie, dzikie zwierzęta - łoś, jeleń, a nawet gryzonie, ptaki i duże jaszczurki - wszystkie cierpią na ugryzienia przez muchy.

Tylko kobiety ssą krew (a jednocześnie aż siedemdziesiąt komarów!). Samce muszki żywią się nektarem kwiatów, słodkim sokiem drzew, „miodową rosą”, obficie mszycami.

Muchy zwykle przyczepiają jaja do roślin w pobliżu i nad wodą. Larwy żyją w wodzie lub w wilgotnych miejscach na lądzie. Nie mają nóg, zastępują je pogrubienia i guzki na ciele. Opierając się o nie, larwy pełzają dość szybko. DrapieżnikiAtakują larwy owadów, skorupiaków i dżdżownic.

Gadżety są mniejsze niż muchy, ale jeszcze bardziej nieprzyjemne owady niż muchy. Niebezpieczne pasożyty. Ich larwy pasożytują na różnych zwierzętach. Istnieją podskórne gadfly, żołądkowe, nosowo-gardłowe ...

W Ameryce Środkowej i Południowej żyje zielona mucha z żółtą stopą, gadżet dermatobii. Miejscowi nazywają ją larwami komarów. Tam, gdzie jest wiele komarów, muchy te również się zwijają. Jak potrafią to zrobić: szybko zbliżyć się w locie i natychmiast, delikatnie dotykając komara brzuchem, skleić jajka?

Zakorzeniają się i rosną: pod skórą tworzy się bardzo bolesny guzek o średnicy do dwóch lub więcej centymetrów. W guzku znajduje się przetoka, przez którą powietrze niezbędne do oddychania dostaje się do larwy.

Przez tę samą przetokę dojrzała larwa wylewa się i upada na ziemię, na której się rozmnaża, a następnie zamienia się w dorosłą muchę, która, jeśli jest samicą, natychmiast wyrusza na poszukiwanie samców własnego gatunku, a następnie komarów.

Samica haczyka żołądkowego składa jaja na skórze osłów i koni, dokładnie w miejscach, w których te artiodactyle najczęściej drapią się zębami, na przykład po wewnętrznej stronie przednich nóg. Po wejściu do pyska larwy ważki żyją i rozwijają się przez około miesiąc w tkankach języka.

Następnie są wprowadzane do błony śluzowej jamy ustnej, wzdłuż niej docierają do gardła i żołądka, w których często żyją dziesiątki i setki larw. Gotowi do wychowania wychodzą na zewnątrz ze swoimi odchodami i dokonują transformacji na ziemi.

Kolejna mucha pasożytująca na parzystokopytnych składa jaja na ustach koni. Jego larwy nie rozwijają się w żołądku, ale w jelitach cienkich. Stado gadżetów klei jajka nie do wełny, ale do trawy. Konie jedzą je wraz z trawą.

Gadżet nosowo-gardłowy - owadożerne. Ich samice dosłownie rozpylają gotowe larwy w nozdrza koni, jeleni, danieli, łosi, saren i owiec. Ale nie wszystkie larwy wykluwające się z jaj w ciele samicy (może być ich pięćset) są zasiedlane przez dwuskrzydłową matkę w nozdrzach jednego zwierzęcia, ale tylko niewielka część.

Jeśli będzie ich zbyt wiele, zniszczą zwierzę, na którym pasożytują, a następnie umrą. Z nozdrzy larwy pełzają do jamy ustnej, rozwijają się w błonie śluzowej, a następnie wydostają się przez nozdrza.

Podskórne gadżety owiec i koni rozpylają larwy w oczy, nie tylko na zwierzęta, ale także na ludzi. Następnie błona śluzowa oka ulega zapaleniu, a osoba zapada na zapalenie spojówek.

Bardziej niebezpieczną chorobą u ludzi jest pojawienie się larw podskórnych motyli z ich przenikaniem do głowy i oczu. Aby je wyodrębnić, konieczna jest operacja.

Larwy podskórnych motyli pasożytują na zwierzętach domowych i dzikich, zwykle na zwierzętach kopytnych i gryzoniach. Jaja samicy tych gadżetów składają się na wełnie. Larwy gryzą skórę, chowają się pod nią, a następnie wzdłuż podskórnej tkanki łącznej lub przez mięśnie podchodzą do dotkniętego nimi zwierzęcia.

Adaptacje gadżetów do pasożytniczego życia są niesamowite. Ale nie mniej zaskakująca jest reakcja tych zwierząt, na które lecą motyle, aby złożyć jaja. W końcu wszystko to odbywa się bezboleśnie, a nie jak ukąszenia koników.

Jednak jelenie, sarny, krowy, konie, zbliżając się do gadżetu, walcząc i gorączkowo potrząsając głową, uciekają.Skąd oni wiedzą, że latająca mucha jest gadżetem i że kontakt z nią grozi bolesną chorobą? Naukowcy badający zachowania zwierząt mają coś do przemyślenia.

Gadfly - gadfly z ludzkiej skóry (łac. Dermatobia hominis)

Gadżet to owad z rodziny gadżetów, którego larwy pasożytują w ciele dużych ssaków. W sumie istnieje ponad sto pięćdziesiąt gatunków gadżetów, ale tylko jeden z nich - gadżet ludzkiej skóry (łac. Dermatobia hominis) jest okropny dla ludzi. Na szczęście mieszka daleko od nas - w Ameryce Środkowej.

Jest niebezpieczny, ponieważ gryzie prawie niezauważalnie, szybko kładąc larwy pod skórą, które natychmiast zaczynają się rozwijać, co prowadzi do różnych stanów zapalnych. Ogólnie nieprzyjemna sytuacja. Co najgorsze, gdy przenikają one do oczu lub głowy osoby, konieczna jest złożona operacja, aby je usunąć.

Ponadto niektóre owady wolą układać larwy na grzbiecie i bokach zwierząt, inne wolą pachwinę i wnętrze nóg, podczas gdy inne wybierają nozdrza, uszy i usta nieszczęśliwych ofiar.

Gadżety wyglądają nieco mniej niż motyle. Mają duże, fasetowane oczy, puszyste małe ciało i przezroczyste skrzydła. W przeciwieństwie do tych ostatnich nie piją krwi i gryzą wyłącznie w celu złożenia jaj. Chociaż nie wszystkie rodzaje gadżetów uciekają się do ukąszeń.

Na przykład niektóre samice delikatnie przyczepiają jajka do włosów ofiary, inne mogą zostawić je na trawie w nadziei, że prędzej czy później bydło połknie je z jedzeniem.

I są całkowicie oryginalne tematy - nie trzeba szukać zwierząt. Po prostu lecą do miejsca, w którym jest wiele komarów, znajdują odpowiedni okaz, owijają go przyjaznym uściskiem i ostrożnie odkładają jajo na grzbiecie. Komar (a raczej komar) służy jako doskonały pojazd, który dostarczy larwy do celu na czas.

Tutaj zaczyna się zabawa. Raczej najbardziej nieprzyjemny dla zwierząt gospodarskich. Z reguły larwa opuszcza jajo w ciągu 3-7 dni. Ponadto upał rzędu 30–32 stopni jest uważany za optymalny dla jego rozwoju.

Bez marnowania czasu podstępny najeźdźca wnika w ciało biednego gospodarza. Nie wiadomo dokładnie, dokąd idzie, ale zwierzę bardzo cierpi z tego powodu i traci na wadze.

Do dalszego wzrostu larwy potrzebują tlenu, dlatego tworzą fistyczne dziury w skórze. Następnie wychodzą przez nich, padając na ziemię i wychowując dzieci.

Imagoes wyłaniają się z poczwarek w zaledwie 2-3 sekundy, a po minucie mogą już latać i kopulować. W sumie cykl rozwoju larw trwa około roku.

Ciekawe, że ich średnia długość życia zależy od pogody: jeśli dni są czyste i upalne, gadżety szybko znajdują bratnią duszę i składają jaja.

Jeśli dni są deszczowe, mogą siedzieć na trawie przez kilka dni, czekając na odpowiedni moment. Co więcej, wszystkie procesy w ich ciele są spowolnione, co może znacznie obniżyć koszty energii.

Oczywiście każda przyszła matka stara się chronić swoje potomstwo i „rozdzielać” dzieci do różnych „przedszkoli”, ponieważ jeśli wszystkie zostaną umieszczone na jednym zwierzęciu, może po prostu umrzeć, a to nie jest dozwolone.

Co ciekawe, nieszczęśliwe ofiary zawsze odczuwają zbliżanie się gadżetu. Zaczynają kręcić głową, bić ogonem lub próbować uciec z niebezpiecznego miejsca. To, jak odróżniają je od prostych much, pozostaje tajemnicą.

Krwiopijcy. Gadżety

Kolejna historia z serii „Bloodsuckers” dotyczy much, szybko gryzących much, w porównaniu z którymi komary wydają się być po prostu delikatnym urokiem. Duże muchy - Sudeckie, bydlęce, duże szare - za jednym razem mogą wyssać tyle krwi, ile wypije 70 komarów!

Ale sposób życia, systematyczna pozycja, wygląd motyli i gadżetów są podobne w przybliżeniu jak rekin-katran i jesiotr - jeśli uciekniesz i ostrożnie zmrużysz oczy, podobieństwo jest podobne. W rzeczywistości łączy ich tylko to, że należą do drużyny Diptera.

A potem - istotne różnice systemowe, morfologiczne, biologiczne i behawioralne. Muchy są przedstawicielami podrzędnego Diptera o krótkich pasach, siedzących wzdłużnie rodzin, bliskich im rodzin to długonogie damy, lwice, kytri, lafrias, brzęczenie itp.

Gadżety należą do podrzędu kruglosovny o krótkich pasmach, do którego wszyscy znają różne muchy - gnój, muchy niebieskie i zielone padliny, naszym wspólnym „ulubieńcem” jest mucha domowa i wiele, wiele innych. Dorosłe motyle w ogóle nie jedzą, ich narządy jamy ustnej są słabo rozwinięte. Przystosowali się do pasożytowania u ssaków w stadium larwalnym.

W przypadku motyli larwy koncentrują się na grzbiecie zwierząt, aby nie zostać zmiażdżone, gdy leżą, ale mogą rozwinąć się w całkowicie różnych częściach ciała, w zależności od gatunku. Potem zaczynają intensywnie jeść. Pod skórą zwierzęcia tworzy się guzek, otwiera się przetoka, aby larwy mogły oddychać, i po dojrzewaniu są wybierane na wolność.

Po masowym wyjściu larw gadżetów wiele gatunków zwierząt „poluje” na nie podczas prawdziwych biesiad. Ludzie niektórych narodowości chętnie używają larw do jedzenia i są uważani za cudowny przysmak, przysmak i sposób na wzmocnienie męskiej siły.

Rodzina motyli (Tabanidae) ma dziewięć rodzajów, różniących się wyglądem i biologią. W przeciwieństwie do innych muchówek (komarów, muszek, gryzących muszek) muszki preferują wysoką temperaturę (23–35 ° C).

Pojawiają się wraz z nadejściem trwałego ciepła. Dolny próg dla mączlików to temperatura 14–15 ° C, gdy żyją, a krew nie jest ssana.

Gdyby nie ugryzły, można by je uznać za doskonałe dzieła natury - potężny samolot, dużą prędkość, wysoki stopień przystosowania, silne ciało i piękne, kolorowe oczy, które zajmują większość głowy, dobrze rozwinięte, fasetowane.

Horsefly zauważa swoją ofiarę w odległości 1 km (!). Pod względem jakości widzenia są to prawdziwe orły muchowe. Prędkość lotu motyli wynosi do 60 km / h, zasięg lotu wynosi 2-4 km, a nawet więcej.

U muszek obserwuje się dymorfizm płciowy - z wyglądu kobietę można odróżnić od mężczyzny. U kobiet oczy są oddzielone przednim paskiem, u mężczyzn odległość między oczami jest prawie niezauważalna, a brzuch jest skierowany na koniec.

Leki przeciwzakrzepowe zapobiegają krzepnięciu krwi, powodują długotrwałe krwawienie z ran, które nie goją się przez długi czas.Przyciąga to inne owady wysysające krew. Substancje toksyczne w ślinie prowadzą do zaczerwienienia i bolesnego obrzęku skóry.

Zwierzęta przeczesują miejsca ukąszeń przed powstaniem ran, co prowadzi do rozwoju zapalenia skóry, przy złej pogodzie bolesny stan skóry nasila się jeszcze bardziej, ponieważ zaczyna się martwica szczególnie dotkniętych miejsc, ropowica i ropnie.

Samce żywią się wyłącznie sokami roślinnymi (i znowu mężczyźni się radują!), A kobiety w podwójny sposób - ssąc krew i soki roślinne. W przypadku muszek zapotrzebowanie na pokarm węglowodanowy tłumaczy się dużym wydatkiem energii podczas szybkiego lotu.

Muchy (jak komary, komary, muszki i woodlice) charakteryzują się specyficznym zjawiskiem o pięknej nazwie harmonii gonotroficznej - wtedy krew jest trawiona równocześnie z dojrzewaniem jaj. Zaraz po kryciu samica odlatuje w poszukiwaniu zdobyczy. Rozwój zarodkowy trwa 4-8 dni.

Po złożeniu jaj obserwuje się powtarzające się ataki na zwierzęta, a następnie składa się nową partię jaj. Nazywa się to cyklem gonotroficznym wielokrotnego użytku i może być powtarzane do sześciu razy, z każdym kolejnym układaniem mniejszym niż poprzedni.

Aktywność Horsefly trwa od maja do października. W tym czasie wyrządzają największą szkodę zwierzętom i ludziom wśród krwiopijnych owadów dzięki ich wytrwałości i bolesnym ukąszeniom. Jako tymczasowe pasożyty zewnętrzne często atakują zwierzęta i ludzi, mogą przenosić czynniki wywołujące wiele niebezpiecznych chorób.

Znacznie rzadziej muchy atakują owce, świnie i kozy iz jakiegoś powodu prawie nigdy nie reagują na psy.

Według eksperymentów najbardziej atrakcyjne dla muszek są formy podłużne, jasne powyżej, ciemne poniżej. Muchy siedzą na przedmiotach, które poruszają się częściej niż na nieruchomych. To tłumaczy masywny atak motyli na poruszające się pojazdy. W przypadku niektórych gatunków muszek istnieje wyraźny apetyt na niektóre części ludzkiego ciała.

Cętkowane jest zwyczajne i fenestrowane, brodawczak częściej atakuje górną część ciała, a brodawka jest zwyczajna, pole jasnego oka znajduje się na dolnej. Mokre ciało przyciąga muchy 2,5 razy bardziej niż suche, dlatego muchy atakują spoconych lub kąpanych ludzi i zwierzęta znacznie częściej.

Charakter ataku różnych typów jest również inny - muchy byka i duże szare, lecąc do potencjalnej ofiary, zrób kilka dużych kółek nad nimi, a dopiero potem usiądź. Średnie muchy (płaszcze przeciwdeszczowe i plamki) nie tworzą kół i atakują natychmiast.

Przed wybraniem miejsca do ssania robią kilka zastrzyków w poszukiwaniu. Nawiasem mówiąc, potwierdza to teorię, że wszyscy krwiopijcy siedzą na biologicznie aktywnych punktach. Porozmawiamy więcej o tym zjawisku w artykule o najbardziej wyrafinowanych krwiopijcach - pijawkach.

Atakujące zwierzęta, muchy wyczerpują je, zakłócają odpoczynek i sen, a czasem prowadzą do całkowitego wyczerpania, a nawet śmierci. W rezultacie wypas staje się nieopłacalny, zwierzęta hodowlane słabo przybierają na wadze, a wydajność mleka spada.

Nieuchronnie z powodu ciągłego lęku przed niedożywieniem, obserwuje się wyczerpanie zwierząt, zmniejszoną wydajność. Ponieważ muchy nigdy nie są gryzione w pokoju, a rzadko w ciemności, podczas rozprzestrzeniania się Syberyjczycy zalecają wypasanie bydła w nocy i trzymanie go w pomieszczeniu w ciągu dnia.

Muchy są mechanicznymi nosicielami (bez rozwoju patogenu w organizmie nosicielskim) wielu pierwotniaków (anaplazmoza bydła, trypanosomatoza wielbłąda, końska suu aura), wirusowa (niedokrwistość zakaźna koni) i bakteryjna (tularemia, niedokrwistość syberyjska, rozedmowa karbunulemia, krwotok choroby bawołów).

Czynnik sprawczy tularemii w zjadliwym stanie (zdolny do zakażenia) jest przechowywany w ślinie koników 1-3 dni, syberyjski 5-7 dni. Muchy nie zaniedbują nawet zwłok zwierząt w ciągu pierwszych 2-3 dni po ich śmierci.

Szybki lot, wytrzymałość, zdolność przekłuwania i przecinania najsilniejszych skór zwierząt sprzyjają rozprzestrzenianiu się patogenów na duże odległości.

Ustawiając 2-4 pułapki na 1 ha pastwiska, życie wypasanych zwierząt można znacznie ułatwić.

W przypadku larw słynne „kałuże śmierci” układane są za pomocą filmu olejnego, podobnie jak w przypadku komarów, aw okresie masowego składania jaj na brzegach niektórych stawów stawiano deski samoprzylepne, koszono roślinność przybrzeżną i zbierano mur.

W naturze muchy mają wielu naturalnych wrogów. Niektóre ptaki, nietoperze, duże ważki, osy, pająki i gęsi żerują na dorosłych. A od tych, którzy chcą jeść na larwach, jajach i poczwarek, nie ma końca. Rybacy zbierają muchy jako dobrą przynętę.

Prawie wszystkie rodzaje mączlików pije się kilka razy dziennie, niezależnie od tego, czy zassały już krew czy sok. Jeśli woda zostanie zarażona gryzońskim gryzoniem, muchy będą rozprzestrzeniać patogen na wszystkich, których gryzą.

Najwięcej muchówek, zarówno pod względem liczebności, jak i liczby gatunków (do 20 w każdej miejscowości), występuje na terenach podmokłych, na granicach różnych ekotopów, w miejscach wypasu. Z sąsiedztwa człowieka ich liczba tylko wzrasta.

Muchy potrzebują roślinności przybrzeżnej do rozwoju. Znajdują wśród jej schronienia i niezbędnych warunków mikroklimatycznych do życia, a rośliny dają jeżom pokarm w postaci różnych soków i nektarów.

Składanie jaj odbywa się w najgorętsze dni czerwca-lipca rano w pobliżu zbiorników wodnych na roślinności przybrzeżnej. Sprzęgła mogą umrzeć z powodu bezpośredniego światła słonecznego, więc samica umieszcza je na spodzie liści. Jajka są bardzo odporne na wysokie stężenie soli, nawet nad brzegiem morza, po zachlapaniu wodą przeżywają.

Tymczasem mur często umiera z powodu powodzi z powodu wzrostu poziomu wody. Jajka są cylindryczne z zwężeniem na końcu o długości 1,2-1,4 mm. W kształcie układanie jaj przypomina wydłużony pasek z ułożonymi pionowo, w dwóch warstwach, jajami.

Są sklejone, mogą mieć od 40 do 950 sztuk. Jaja jednego afrykańskiego gatunku muszki pokryte są prawie nieprzeniknioną skorupą cementową. W eksperymencie, po dwóch dniach w 70% alkoholu (!), Larwy wyłoniły się z jaj.

Rozwój zarodkowy jaj trwa około tygodnia. Wyklute larwy zbierają się w grudki i wpadają do wody lub wilgotnej gleby. I tam zakopują się w ziemi - około metra od brzegu wody, a niektóre gatunki bezpośrednio w ziemi pod wodą.

W zależności od gatunku rozwój larw trwa 2-4 lata (!).Gdy temperatura wody spadnie do + 10 ° C, wpadają one w zimową diapauzę, wytrzymując zamarzanie do –5–12 ° C.

W tej chwili są bardzo odporne na niekorzystne czynniki i trucizny. Larwy topią się do 8 razy. Im starsza larwa, tym głębiej jest zakopana (do 1 metra).

Wytrzymuje słonawą wodę. Na powierzchni gleby larwa może poruszać się z prędkością 80 cm na minutę, a jej grubość jest znacznie wolniejsza. Wszystkie młode larwy żywią się szczątkami - częściowo gnijącymi szczątkami roślin; dorośli, w zależności od gatunku, żywią się szczątkami lub stają się drapieżnikami.

Larwy gryzą tak samo boleśnie jak dorośli, a ich ugryzienia są równie toksyczne. Ślina larwy przecina tkankę ofiary, a następnie wysysa jej zawartość.

Muchy zwykle rodzą się w trzeciej wiośnie. Pupy przenoszą się w bardziej suche miejsca, często umierają z powodu nadmiernej wilgotności. Ich długość wynosi 8–35 mm, etap ten trwa od 8 do 12 dni.

Dorosłe muchy żyją jeden sezon. Są to owady heliofilne („helios” - słońce, „phylos” - miłość). I latają i atakują po południu, w słońcu, w najgorętszych godzinach.

W nocy siedzą w schroniskach, ale entomolodzy odkryli, że muszki często wpadają w pułapki świetlne, szczególnie w nocy księżycowe. Znaleźli resztki muszek i żołądki nietoperzy.

Nie znam wyjaśnienia tej dziwności i nie widziałem jej w literaturze, być może jest to w jakiś sposób związane z równie niewytłumaczalnym zachowaniem motyli ze spadkiem natężenia światła.

Pod wpływem malejącego oświetlenia ogarnia je silne podniecenie. W półmroku zaczynają latać i zamieszać, jakby myślą, że ostatni dzień ich życia dobiegł końca.

Niestety, a może na szczęście nie jesteśmy w stanie wyjaśnić wszystkich tajemnic i odpowiedzieć na wiele pytań. W zachowaniu nawet dobrze zbadanych zwierząt zawsze istnieją tajemnice, które nie dają spokoju dociekliwym umysłom.

Jeśli chodzi o muszki, ich „dorosłe” życie jest dość efemeryczne - tylko dwa do czterech miesięcy, podczas gdy inne fazy cyklu życia u różnych gatunków trwają od 1 do 4 lat - ogromny okres dla owada.

Ale to jest zupełnie inne życie, podobnie jak życie różnych zwierząt: inny wygląd, inny sposób żywienia, inne środowisko - błękitne niebo, podwodna gleba, odwrotna strona liścia w pobliżu wody ... Nie bez powodu na starożytnym Wschodzie reinkarnacje owadów od etapu do etapu były porównywane z karmicznymi reinkarnacjami ludzi ...