Toz - nedir, çiftlikte nasıl kullanılır, insanlar için tehlikeli olabilir

Herkese merhaba! İnsanlardan hamamböceklerinden veya böceklerden kurtulmakta zorluk yaşadıklarını duymak oldukça garip.

Sorunlardan hızla kurtulmanıza yardımcı olacak düzinelerce araç ücretsiz kullanılabilir. Ne söyleyebilirim ki, yaklaşık 15 yıl önce bile bu parazitler Dust'ın yardımıyla güvenle kaldırılabilseydi.

Zaten binlerce kişiyi kurtardı ve daha sakin bir yaşam sürmesine yardımcı oldu. Dust ile ilgili tüm detayları bilmek ister misiniz? Bu nedir ve temel özelliği nedir? Bu araçla ilgili değerli ve faydalı bilgileri sizlerle paylaşacağım.

Toz hakkında ilginç gerçekler

1873 yılında, Avusturyalı kimyager Otmar Zeidler, konsantre sülfürik aside (H2S04) kloral (Cl3CCHO) ile klorobenzen (C6H5Cl) ilave etti ve daha sonra İngilizce toz - tozundan DDT veya toz olarak adlandırılan beyaz kristalli bir maddeyi (C14H9Cl5) sentezledi.

DDT harici bir insektisittir, yani harici temastan ölüme neden olur; böceğin sinir sistemini etkiler. Bir kişi için, tozla uzun süre temas, zehirlenmeye ve hatta ölüme neden olabilir.

On yıl önce tozun, böcekleri zararlı böceklerden korumak için böcek ilacı olarak kullanıldığı bir sır değil. Toz, aynı anda hem hamamböceği hem de kelebekler, böcekler ve çekirgelerdeki bitki zararlıları ile hızla eşittir.

Fakat şimdi hayvanlarda, insanlarda birikebileceği için birçok ülkede kullanılması yasaklandı. Yağlarda yüksek çözünürlük ve suda düşük çözünürlük, yağ dokusunda DDT'de gecikmeye neden olur.

Çok az insan, Dünya Sağlık Örgütü'nün (WHO) bazı durumlarda kullanıma erişim önerdiğini biliyor! Şaka yok, birçok ülkede tozun milyonlarca insanı kurtardığı ortaya çıktı.

Ocak 1944'te, DDT'nin yardımıyla, Napoli'deki tifo salgını engellendi.

DDT'nin tifoya karşı etkinliğine ek olarak, bu insektisitin nispi zararsızlığı bulunmuştur: 1.3 milyon insana yaklaşık% 5'lik "toz" içeriği olan yaklaşık 15 gramlık bir doz ile püskürtülmüştür ve birkaç cilt tahrişi haricinde insanlar için zararlı etkiler kaydedilmemiştir.

1938'de Yunanistan'da sıtması olan milyonlarca hasta vardı ve 1959'da sadece 1.200 kişi vardı.

İtalya'da sıtmayı yok etme kampanyasının beş yılı boyunca, A. Missiroli tarafından başlatılan, 1949'da sıtma taşıyan sivrisinekler ülkede neredeyse kaybedilmişti.

DDT'nin sıtma kontrol programının bir parçası olarak kullanılması, Hindistan’ı 1950’lerde viseral leishmaniasis (sivrisinekler iletir) olarak rahatlatmıştır.

Bir kerede mahsul verimini neredeyse iki katına çıkarmaya yardımcı olan toz özelliklerine rağmen, böcek ilacı olarak kullanımı şu anda sınırlıdır. DDT, BM'nin himayesinde Uluslararası Sözleşme tarafından onaylanan maddelerin “kirli düzinesi” nin bir parçasıdır.

Kimyasal güvenlik ve zararlı maddelerin üretimiyle ilgili kısıtlamalar içeren bir program içeren Sözleşme, 17 Mayıs 2004 tarihinde yürürlüğe girdi ve 15 ülke tarafından imzalandı.

Toz (DDT) ve analogları: yararları ve kullanım tehlikeleri

Günümüzde bazı mahsullerin geniş alanlarda ekilmesi, böcek ilacı kullanılmadan düşünülemez. Ancak hala hayatta kalanlar, Colorado patates böceğini gazyağı olan şişelerde toplayan insanlar ve çocuklarla günlük toplanan böceklerin ücretini ödeyen toplu çiftlik liderleri.

Önerilen önlemlerden “toz” toz veya DDT kullanımı en etkili olarak kabul edildi.

Keşif hikayesi

İngilizce'den çeviri "toz" kelimesi - toz. Beyaz bir kristalimsi madde gelişti ve uzak 1873'te Avusturyalı bir kimyager O. Zeidler tarafından icat edildi.

Ancak 1939’da yarım asırdan fazla bir süre sonra, bilinmeyen bir tozun özelliklerini inceleyen İsviçreli kimyager P. Muller, doğrudan temasta böcekleri olumsuz yönde etkileyebildiğini keşfetti. Keşif 1948'de Nobel Ödülü'ne layık görüldü ve bir böcek ilacı olarak DDT tarlalara ve insanların yaşamına girdi.

Dünyanın ilk böcek ilacının yapısı ve özellikleri

Kısaltılmış toz formülü (DDT) - klasik böcek ilacı C14H9Cl5.

Hazırlanışı: Konsantre H2S04'te (sülfürik asit), klorobenzen (C6H5C1) kloral (Cl3CCHO) ile yoğunlaştırılır. Sonuç, dikloro difenil triklorometilmetan veya 1,1,1-trikloro-2,2-bis (n-klorofenil) etandır. Günlük yaşamda, toz DDT veya sadece toz adı altında bilinir.

Kimyasal olarak saf DDT, kokusuz bir kristal tozdur. Organik çözücülerde hızla çözünür. Sadece suda bir emülsiyon oluşturur.

Çok sayıda çalışmanın sonuçlarına göre, kimyagerler kimyasal olarak saf ilaç DDT'nin balık dünyası, böcekler, soğuk kanlı ve küçük sıcak kanlı temsilcileri için toksik olduğu sonucuna varmışlardır. İlaç büyük ılık kanlı ve insan için toksiktir, ancak ölümcül sonuç vermez.

Bir zamanlar, kimyasal olarak saf DDT milyonlarca insanın hayatını kurtardı. Bu ilacın kullanımı Napoli'de (1944), Yunanistan'da sıtma (1938), İtalya'da (1945), Hindistan'da (1965) tifo salgını durdurdu. 1950-1960'ta Hindistan'ın nüfusu sonsuza dek visseral leishmaniasis'ten kurtuldu.

DDT kullanımının olumsuz örnekleri, yavaş yavaş birikti ve kullanımda tamamen yasaklanmasına yol açtı (1970).

DDT çevreyi nasıl etkiler?

Geliştirilen kimyasal olarak saf DDT insektisiti, salgın hastalıkları (sivrisinekler, pire, sivrisinekler), salgın hastaları (sivrisinekler dahil olmak üzere insanları ve hayvanları açlığa mahkum eden mahsuller) ile mücadelede etkili olmuştur.

Yüksek toksisitesi, aşağıdaki örnek ile teyit edilir: bir ev sineği larvalarının ölümü için, bir miligram tozun milyonda birinin teması yeterlidir.İlacın ekonomik olarak uygun olduğu ortaya çıktı: muamele edilen yüzey böcekler için uzun süre öldürücü kaldığında ve tekrar muamele gerektirmediğinde.

Ancak kimyasal olarak saf DDT vücutta birikme kabiliyetine sahiptir ve ayrışmaya karşı oldukça dirençlidir. Büyük ılık kanlı insanları olumsuz yönde etkiler ve insan dış bütünlüğüne, akciğerlere, sindirim sistemine ve dolaşım sistemine büyük miktarda girdiğinde.

Temelde geliştirilen insektisitlerin özellikleri

DDT'ye yeni ayrışma süreçleri açısından yeni özellikler kazandırmak için yeni sentez yöntemleri geliştirilmiştir. Teknik preparasyon DDT'sinin sentezi için yeni yöntemler, ayrışmasını hızlandıran çeşitli maddelerin karışımlarını içermiştir. Bununla birlikte, yeni ilaç insanlar için toksikti ve düşük toksikti, böceklere neredeyse zararsızdı.

İnsanlar için çok toksik olan yeni özelliklerin ilacı ile satın alınmasıyla bağlantılı olarak, 1970 yılında DDT'nin her yerde kullanılmasını yasaklama kararı alındı.

Organofosfor bileşikleri, böcekler üzerindeki kimyasal olarak saf, oldukça etkili böcek öldürücünün yerini aldı. DDT (diklorvos, karbofos) temelinde geliştirildiler ve popülasyon tarafından yanlışlıkla zamanla sağlığa zararsız saf DDT olarak kabul edildiler.

Bu arada, organofosfor bileşikleri ölümcül OM'nin bir parçasıdır. Zararsız olduğu düşünüldüğünde, nüfus her yerde diklorvos ve klorofos kullanıyordu. Evdeki böceklere (pire, böcek, bit) karşı mücadelede çocukları ve kendilerini yatağa döktükleri noktaya geldi.

Organofosfor bileşikleri, böcek haşerelerinin yok edilmesi için tekrarlanan tekrarlar gerektiren ve ekonomik olarak çok karlı olan ve çok ekonomik olarak çok karlı olan teknik DDT'den farklıdır ve bunların neden olduğu ölümcül zehirlenme, hala orijinal kimyasal olarak saf DDT'nin etkisine bağlanmıştır.

Medya ve bilimsel makalelerde DDT'yi bir dereceye kadar rehabilite eden raporlar yayınlandı. Makaleler hasara kaynak materyalin kendisinden değil, esas olarak dioksinlerden kaynaklanan kirlilikten kaynaklandığını ileri sürdü.

DDT, yine de farelerin, sivrisineklerin ve sivrisineklerin odalarının dezenfeksiyonunda kullanılmaktadır.

DDT'nin sağlık riskleri

Bir insanda kimyasal olarak saf DDT'ye maruz kalmanın ana tehlikesi, herhangi bir ayrışma yöntemine uymayan organlarda birikme kabiliyetidir. Su, sıcaklık, ışık, enzimler ayrışmasını hızlandıramaz veya vücuttan çıkaramaz. Bu korkunç bir DDT.

Böcekleri öldürmek için böcek ilacı kullanırken, bir insanı veya büyük ılık kanlı hayvan temsilcilerini kapatan besin zincirine girer.

Çalışmaların sonuçlarına göre, besin zincirinin her bir bağlantısında DDT konsantrasyonunun 10 kat arttığı kanıtlanmıştır. DDT yağmurla yıkandıktan sonra toprağa girdiğinde, toprak - silt - alg - küçük suda yaşayan organizmalar - balık - avcılar (balık ve diğer hayvanlar) besin zincirine dahil edilir. DDT'nin toprak kurtları üzerinde pratik bir etkisi yoktur.

Enfekte balıkların insanlar tarafından gıda olarak tekrar tekrar kullanılması şüphesiz vücutta DDT birikimine katkıda bulunur.

Alışılmadık (ilgisiz) bir maddenin kalıntı miktarları zaman içinde, çok yavaş, ancak sürekli olmasına rağmen birikir.

DDT insan vücudundan sadece anne sütü ile atılır ve yenidoğana bulaşır. Bu nedenle, ataları yiyecekle birlikte veya başka bir şekilde belirli miktarlarda DDT alan ikinci ve sonraki nesillerde bulunur.

Birikimi kuşların ve yarasalar dahil bazı memelilerin üreme işlevlerini azaltmaya yardımcı olur. Soğukkanlı omurgasızlara ve balıklara çok toksiktir. DDT'nin yüksek tehlikesi, vücutta birikir ve dünyanın her yerinde uzun mesafelere göç etmesidir.

Bugün toz kullanabilir miyim

DDT - organoklorin bileşikleri grubundan bir böcek ilacı, daha sonra bitki zararlılarını öldürmek için böcek ilacı ve böcek ilacı gibi başka kimyasallarla bileşiklerde kimyasal olarak saf bir formda kullanıldı.

Şu anda tarımda kullanılması onaylanan yıllık ilaç listelerinde yasaklanmış ve bulunmuyor.

Kimya endüstrisi, Metoksiklor, DDD, Pertan, DPDT ve diğerleri gibi DDT analoglarının pratik uygulamasını geliştirdi ve buldu. Böcekler ve sıcak kanlı haşereler (sıçanlar) üzerindeki etkilerinde DDT ve türevlerine benzerler.

Toprakta daha hızlı ayrışırlar, ancak insanlar için oldukça güçlü zehirlerdir ve kullanımları sınırlıdır.

Böcek ilacı kullanımı için koruyucu önlemler

Tüm kimyasal pestisitler, böcek öldürücüler, akarisitler ile çalışırken, kendi sıhhi güvenlik önlemlerine uymalısınız.

Solunum cihazı, koruyucu gözlük, tüm vücudu kaplayan kıyafetler (pantolon, ceket, botlar) çalışın. İşin sonunda bir duş alın, kıyafetlerinizi değiştirin, süt için.

DDT geri döndü

1946'da Atina'nın tüm semtleri, DDT tozunu sinekleri yok etmek ve Yunanistan'ın başkentinde başlayan kolera salgını durdurmak için bir uçakla tozlaştırdı.

DDT olarak daha iyi bilinen diklorodifenil trikloroetan, 1874 kadar erken sentezlendi, ancak bu bileşiğin böcekler için çok toksik olduğu 1937 yılına kadar değildi.

Bu paraşütçü, sıtma, dang humması ve böceklerin taşıdığı diğer tropikal hastalıklardan korunmuştur. 1944 kışında, Napoli'deki Amerikan askerleri bitleri yok etmek için tozla tozlandı.

II. Dünya Savaşı'ndan sonra, yeni böcek öldürücü tarım zararlılarını öldürmek için yaygın olarak kullanılmaya başlandı, ancak bir süre sonra bu maddenin doğada aşırı yavaşça parçalandığı, besin zincirinde diğer organizmalara iletildiği, içinde biriktiği ve yavaşça zehirlediği ortaya çıktı.

Ayrıca, DDT'ye dirençli böcek çizgileri, ilacın on katı dozlarına bile dayanarak ortaya çıktı. Bu nedenle, neredeyse otuz yıl boyunca, çoğu ülkede DDT kullanımı yasaklanmıştır (İsveç, bu böcek ilacını ilk 1969'da yasaklayan ilk kişidir).

Bununla birlikte, sıtma sivrisinekleriyle savaşmanın DDT'den daha iyi bir yolu olmadığı anlaşılıyor. Bu böcek ilacı, 1996'da diğer ülkelerin çok gerisinde kalan Güney Afrika'da yasaklandığında, sıtma insidansı altı kattan fazla arttı ve beş yıl sonra tekrar izin verildi.

Sadece şehirler, göletler, bataklıklar ve tarım arazileri üzerinde uçan tonlarca uçakla püskürtmeyin.

Uzmanlar, konutlarda dikkatli bir şekilde kullanılmasının, artık kabul edilebilir olduğuna inanıyor. Dünya Sağlık Örgütü'ne göre, metrekare başına iki gram DDT çamur duvarı, ev sakinlerinin sıtmaya yakalanma olasılığını% 90 azaltmaktadır. Püskürtme yılda sadece bir kez tekrarlanmalıdır.

Bu nedenle, Dünya Sağlık Örgütü DDT'nin iç mekan ilaçlama için kullanılmasını onayladı, bu da sıtma sivrisineklerini kontrol etmek için sadece en iyi silah değil, aynı zamanda böcek ilaçlarının en ucuz ve en etkili silahı olduğunu gösteriyor. Doğru DDT kullanılırsa, doğa veya insan için bir tehdit oluşturmaz.

Ek olarak, son zamanlarda, DDT birikimi ve canlı doğada çürümesinin toksik ürünlerinin birikimi üzerine veriler sorgulanmalıdır.

Yaklaşık yirmi yıl önce, deniz memelilerinin yağlarındaki toksik maddeleri izleyen çevreciler, yağ numunelerinde molekülde klor atomlu bilinmeyen organik bileşikleri tespit etmeye başladılar.

Yapıda, DDT'ye benziyorlardı ve ilaç ve ayrışma ürünlerinin nehirler tarafından okyanusa taşındığı ve orada memelilerde biriktiği sonucuna varıldı.

Ve son zamanlarda, son balina avcılığı yelkenli teknesinde korunan bir balina yağı şişesinde, Connecticut (ABD) kıyılarında ebedi bir şakaya maruz kaldıklarında, aynı bileşikler, çeşitlerinin 11'i kadar bulundu.

Tam olarak nerede - henüz belli değil, ancak deniz süngerlerinde yaşayan simbiyotik bakteriler tarafından DDT gibi bir şey üretildiği ve görünüşe göre sahiplerini yemekten koruduğu bilinmektedir.

Böcek ilacı "Toz temiz ev" bedbug tozu

Evde yatak böceklerinin ortaya çıkması bir insanın hayatını cehenneme dönüştürebilir. Gece ataklarına eşlik edecek uyku eksikliği, sinirlilik, depresyon bu toprakta görünebilir.

Kırmızı tüberküllerin lokasyonlarına göre, bunların pire veya sivrisinekler gibi diğer ısırma böcekleri değil, tahtakurusu olduklarını öğrenebilirsiniz. Bazı insanlar ısırmadan önce cildi uyuşturdukları parazitlerin tükürüğüne alerjik reaksiyon gösterir.

Evde hataların ilk belirtilerini bulursanız, hemen harekete geçmelisiniz. Çoğu zaman, sakinleri odaya zaten iyi yerleştirilmiş olduklarında böcek fark ederler.

Şanslıysanız, onları üremeden önce gördünüz, yatak böceklerinden kurtulmak, sayılarını artırmak kadar zor olmaz.

İnsanlar uzun zamandır onları tamamen yok etmeye çalışıyorlar, ama işe yaramadı. Böcek ilaçları pazarı, onları sonsuza kadar yok etmeyi vaat eden çeşitli ilaçlar ile patlama yaratıyor - jeller, aerosoller, gevrek, mikrokapsüllü ürünler.

Anneannelerimiz ayrıca toz - toz kullandı. Ama bu nedir? Evi kan emicilerinden kurtarmaya yardımcı oldular. Önceden, kompozisyon tehlikeli bir DDT idi, o zaman yasaklandı, çünkü insanlar için çok toksikti, pratik olarak vücuttan atılmaz.

Yeni nesil tozların tamamen farklı bir bileşimi var. Doğal analogları olan (papatya) daha fazla piretroid var, bu yüzden kırılabilir kimyasalların popülaritesi arttı.

Bazı müşteri yorumları, diğer kimyasal madde türlerinin bundan daha etkili olduğunu söylüyor.

Olumlu bir sonuç almak için, kaliteli bir tozun ne olduğunu ve doğru olanı nasıl seçeceğinizi bilmeniz ve kullanma talimatlarını kesinlikle uygulamanız gerekir.

Temel özellikleri

Toz böcekleri için zorunlu bir gereklilik, temasa maruz kalmanın varlığıdır. Ne de olsa, ilaç sadece lastiği mideden zehirleyebiliyorsa onu öldürmez. Bu parazitler sadece kan yerler, midelerine başka hiçbir şey girmez.

Bu nedenle, bir maddenin parçacıkları, vücuda chitinous membrandan girmek ve harekete geçmek için karnına veya bacaklarına girmelidir.

Pineronil butoksit ana aktif bileşenlere eklenir. Diğer bileşiklere uzun süreli etki veren kişidir. Toz herhangi bir oda sıcaklığında aktif kalmaya devam eder, asıl mesele nem artışı olmamasıdır.

Moskova'da bir süpermarketin yanı sıra herhangi bir bahçe veya hırdavatçıdan kimyasal ile 50 gramlık poşet satın alabilirsiniz. Onların fiyatı düşük. Bir paket genellikle 10 metrekare için yeterlidir, bu yüzden kaç tane pakete ihtiyacınız olduğunu doğru bir şekilde hesaplamanız gerekir.

Böceklere ek olarak, ilaç insan evinde yaşayan birçok böcekleri mükemmel şekilde yok eder - karıncalar, pire, hamamböceği. Sadece bu parazitin zulmü için biraz daha fazla para gerektirecek. Yatak böcekleri, çeşitli kimyasallara karşı dirençli olma yeteneğine sahiptir, bu nedenle birkaç çeşit zehir almaya hazır olun.

En popüler gevrek kimyasallar

Çok fazla toz zehir var, bu yüzden bunu anlamayan birini seçmek biraz zor olabilir. En ünlü gevrek kimyasallardan bazılarını düşünün:

Toz Temizleme Evi. Bu ilaç doğru kullanıldığında etkili biridir. Hatta böceklerin yok edilmesi için özel servisler tarafından zehirlenmişlerdir. Toksisitesi var, onunla çalışırken dikkatli olmalısınız.

Klopoveron. Bu ilaç, Sovyet ordusunun bulunduğu binadaki parazitleri yok etmek için kullanıldı. Şimdi bu, etkili ve uzun süre kan emenleri yok eden en güçlü araçlardan biri.

Ancak böyle bir sonuç için çok fazla para ödemeniz gerekiyor - 250 gramlık bir paketin maliyeti 1800 ruble. Böyle bir fiyat için bir haşere kontrol servisini aramak en kolay yoldur.

Gümüşdüğme. Çok etkili zehir. Tamamen doğal bir yapıya sahiptir.

Riapan. Ana aktif madde permetrindir. Nöroparalitik bir etkiye sahiptir. Uzun süreli sonuç yaklaşık üç haftadır. Bir 125 gramlık paket 20 metrekarelik bir kesim yapabilir.

Fas çift. Kompozisyon ve sonuç yukarıda açıklanan ilaca benzer, ancak çok daha fazla müşteri yorumu var. Maliyet - 125 gram paket başına 20 ruble.

Kimyasal seçiminde özellikle dikkat, üretim tarihine, etkinliğine, sıcak kanlı hayvanlara karşı toksisiteye ve uzun süreli sonuçlara dikkat edilmelidir.

Uygun böcek öldürme

Haşere kontrolünün başlamasından önce, istenen etkiyi elde etmek için hazırlıklar yapılması gerekir.

Daha fazla tozla doldurmak için tüm böcek kümelerini bulun. Eğer bir yuvayı özlüyorsanız ve bu parazitlerin kimyasalla tedavi edilmiş yerlere gitme zamanları yoksa, zararlılar daha da artar.

Daha önce uygulamış olabileceğiniz diğer kimyasalların izlerini temizlemek için biraz ıslak temizlik yapın.

Yatak çarşafları, giysiler ve diğer kumaş ürünler 50 derece sıcak suda yıkanmalı veya kaynatılmalıdır. Ondan sonra, kan emenlerin içine gizlenememesi için vakumlu torbalara koymanız gerekir.

Tedavi mutfak veya banyoyu etkiliyorsa, yiyecekleri, kapları ve kişisel bakım ürünlerini de torbalara koyun.

İlacın tek bir temiz santimetre bırakmadan tüm yüzeylere uygulanabilmesi için tüm kabinlerin, yatakların, kanepelerin, ev aletlerinin ve mobilyaların duvarlardan uzaklaştırılması gerekir.

Zorbalık sadece tozla yapılacaksa, bir kısmı suyla seyreltin, böylece üzerine ürünün dökülmesinin zor olduğu tüm çatlak ve yarıkların püskürtülmesini sağlayın. Ayrıca bir fırçayı ortaya çıkan sıvıya kandırabilir ve ulaşılması zor yerlere uygulayabilirsiniz.

Zorbalık başlamadan önce, bir solunum cihazı, gözlük, uzun kollu giysiler ve lastik eldiven kullanın. Solunum yollarının zehirlenmesini önlemek için solunum cihazı iyi kalitede olmalıdır.

Uygun hazırlıklar yapıldıktan sonra ilaçlama yapılır. Mevcut tüm yüzeylere kimyasal madde serpin: Halıların, süpürgeliklerin, zeminlerin, rafların, havalandırma, dolapların altında. Mobilyalara zehir dökmeye başladığınızda, tüm dikişlere ve kıvrımlara özellikle dikkat edin, parazitlerin saklanmayı sevdiği şey oradadır.

Toz yardımıyla böcekleri yok etmek, hızlı sonuç beklememek, parazitler bir hafta içinde yok olacak. Bu nedenle, gece saldırılarına daha fazla dayanacak gücü yoksa, anında etkili olan daha güçlü bir araç satın alın.

Gevrek zehirlerin dezavantajı düşük konsantrasyonda aktif bileşik ve uygun olmayan işlemdir.

Artı, uygun kullanımı, insan vücudu için göreceli güvenliğe sahip ilaçların etkinliği olarak kabul edilebilir, çünkü artık zehiri havaya buharlaştırmayacak kimyasallar ve yeni bir insektisitin önlenmesine yardımcı olacak aktif maddelerin uzun süreli aktivitesi üretmektedir.

Toz nedir

Toz uzun zamandır parazitlere karşı etkili bir araç olarak kendini kanıtlamıştır.

Bugüne kadar, pek çok modern benzer araç var, ancak bunların rakip olmadıklarını itiraf etmeliyim. Ancak bu aracı kullanım amacı için kullanmadan önce, birçok kişi tozun bir kişiyi nasıl etkilediğini merak ediyor.

19. yüzyılın ortasından bu yana parazitleri ve zararlı böcekleri öldürmek için toz kullanılmış, ancak 20. yüzyılın sonunda Avrupa'da ve ardından BDT ülkelerinde yasaklanmıştır. Bugüne kadar, satışta toz var, ancak üreticiler bileşiminde sadece piretrum ve borik asidi gösteriyorlar ve sadece içerisindeki DDT içeriğini tahmin edebilirsiniz.

Kesinlikle, Çin tozundaki diklorodifeniltrikloroetan içeriği belirtilebilir. Tüm dünyada bu kadar etkili bir haşere kontrol ajanı kullanmak neden bu kadar yasak? Görünüşe göre, bu tozun bir kişiyi nasıl etkilediği ile ilgilidir.

Toz bir insanı nasıl etkiler?

Çok sayıda çalışma sırasında, bilim adamları DDT'nin sadece böceklere değil insanlara da onarılamaz bir zarar verdiğini buldular. yani:

Çiftlikte toz kullanılması tavsiye edilmez, çünkü yarı ömrü 15 ila 20 yıl arasındadır ve bu süre zarfında çok fazla soruna neden olabilir.

Tozun bir insanı nasıl etkilediği üzerine gözlemler aşağıdaki sonuçları verdi:

1. 6 ila 10 mg / kg miktarında bir DDT dozu alırken, bir kişi orta düzeyde zehirlenme yaşadı.
2. 16 ila 286 mg / kg toz alındığında, anında kusma ve kasılmalar eşliğinde ciddi zehirlenme gözlendi.
3. Bilim adamları, 286 mg / kg'dan daha yüksek DDT dozu alan bir kişinin ölüme neden olabileceğine inanmaktadır.

DDT'nin zaferi ve trajedisi

Bu Shevchuk ile ilgili değil, aynı zamanda dünyaca ünlü klorohidrokarbon 1, 1, 1-trikloro-2,2-bis- (4-klorofenil) etan, aka diklorodifeniltrikloroetan, DDT ile ortak dildedir - toz.

İnsanlığın bu böcek ilacı veya böcek ilacı olmadan hayatını hayal edemediği zamanlar oldu. DDT içeren toz tozları tarlalara, ormanlara, bataklıklara, dairelere; zeminleri silen sabun, kumaş ve suya eklendi.

DDT, 1874 yılında Avusturyalı kimyager Omar Zeidler'in laboratuvarında göründü. “Doğum belgesi” “Alman Kimyacılar Cemiyeti Raporları” dır. Bunu kimse fark etmedi.

Daha önce olduğu gibi, zararlı böcekler mahsulün yarısına kadar yok edildi ve tehlikeli hastalıklara neden oldu. Tropikal bölgedeki Avrupalılardan daha fazla acı çeken çiftçiler kimyasal dergileri okumamış ve organik kimyagerler tarıma girmemişlerdir.

Birinci Dünya Savaşı, organik sentez yapan bilim adamlarının fikirlerine temelde yeni bir uygulama buldu. Kimyasal savaş ajanları yaratmaya başladılar.

Sonunda barış yaptı. Hardal ve fosgen artık gerekli değildir, üretimin dönüşümü gereklidir. Şu anda, böcek zararlıları aşırı kadar yetiştirilmiş.

Emperyalist savaş savaşlarında sertleşmiş organik kimyagerler tamamen silahlı yeni bir düşmanla karşılaştı ve 1939'da İsviçreli Paul Muller 1,1,1-trikloro-2,2-bis- (4-klorofenil) etan olduğunu bildirdi. böcek öldürücü özelliklere sahip, hiç kimseyi şaşırtmadı - on binlerce bileşik bu amaç için zaten test edildi ve binlerce üretime hazırlandı. Bununla birlikte, seçim DDT'ye düştü.

İstisnasız bütün böceklere toksisitesi nedeniyle “kazandı”. İkinci Dünya Savaşı çoktan başlamıştı ve açlık tehlikesi salgını tehdidi - tifüs, sıtma ve eklembacaklıların yaydığı diğer hastalıklar tarafından eklendi. Evrensel zehir gerekliydi - çekirge, bit, tsetse sinek, hamamböceği.

Toz kokusu böcekleri korkutmadı, sakince hazırlık ile işlem görmüş yüzeylere oturdular; Bu arada, DDT cilalı mobilyalara zarar vermedi, bu da ev böcekleriyle savaşırken önemli.

DDT'yi “ana” böcek öldürücüler için diğer adaylardan ayıran bir diğer avantaj, insanlara ve diğer sıcak kanlı hayvanlara karşı nispeten düşük toksisitesidir.

500 ila 700 mg'lik tek bir dozun tamamen güvenli olduğu düşünüldüğü için kazara zehirlenmesi neredeyse imkansızdı. Kullanım tarihi boyunca DDT'de ölümcül zehirlenme vakası olmadığına dikkat edin.

Kimyasal firma sahiplerinden şüphe eden son koz, bu toksik kimyasalın üretiminin basitliği ve ucuzluğuydu.

Tüm reaktifler ucuz ve uygun fiyatlı olduklarından, DDT hızla dünyanın birçok ülkesinde üretilmeye başlandı. Yeni bir çağ geldi - insanın hayvan ve bitki dünyasının temsilcilerine karşı sessizce yaşamasını engelleyen toplam kimyasal mücadele dönemi.

Nitekim, DDT milyonlarca hayat kurtardı. Tüm sıcak toprakların korkunç belası olan malarya plazmodyum, distribütörünü kaybetti - bir sivrisinek. Çeçe sineği ve diğer böcekler - tehlikeli hastalıkların taşıyıcıları en iyi konumda değildi.

1948 Nobel Tıp Ödülü, Paul Muller'e haketti.

Kamu hizmetlerinde DDT, veteriner hekimliği ve ekin üretimi hiçbir şekilde sonuçsuz kalmıştı. İnsanlığın iyi beslenmiş ve sağlıklı bir geleceğe yol açtığı görülüyordu.

Sadece burada, DDT'nin böcek öldürücü özelliklerini ilk yaşayan ev sinekleri, ilk kez 1946'da farkedilen at tozlarına bile yanıt vermeyi bıraktı. Ancak istisnalar sadece kuralı onaylaması gerektiğinden, kimse bu konuda ciddi olarak düşünmedi.

DDT'nin ünündeki ilk karanlık noktalar 50'lerin ortalarında ortaya çıkmaya başladı. Özellikle özenle ABD bilim adamları tarafından "incelendi".

Gerçekten de, eğer 1942'de bu ülkenin sakinlerinin dokularında DDT yoksa, 1950'de içeriği 5.3 mg / kg'a çıktı ve 1953'te üçe katlandı. İlaca dirençli daha fazla böcek vardı: 1956'da 36, ​​1958'de 85.

Bazı toksikologlar, tarımsal ilçelerde kullanılan ilacın miktarı ile hepatit ve zatürre insidansındaki artış arasında açık bir ilişki bulmuşlardır.

Özel bir endişe kaynağı, ilacın gıda zincirlerinde ilerledikçe konsantrasyonunu arttırmasıydı. Bu nedenle, tatlı su balıklarının yağları, yakalandıkları sudan daha fazla beş derece büyüklüktedir.

Bu böcek öldürücünün kullanımıyla ilgili en üzücü olay kuş popülasyonlarının ölümüdür. Dokularındaki DDT içeriği, on binlerce kez arka plan değerlerini aştı. Akut zehirlenme için, böyle bir konsantrasyon hala yeterli değildi, ancak bir yan etki ortaya çıktı - yumurta kabuğu inceltildi.

Bu nedenle, Güney Kaliforniya'da kahverengi pelikanların yuvalanmasında (o sırada kullanılan DDT hacimleri maksimum), 550 çiftteki sadece beş civciv, kuluçka sırasında kalan embriyolar dişiler tarafından ezildi.

Yazarı Rachel Carson, genel olarak kimyasal koruma araçlarının kullanılması ve DDT'nin ilk başta doğaya getirdiği üzücü sonuçları hakkında ikna edici bir şekilde, ABD Kongresi ve Cumhurbaşkanı Kennedy'nin “pestisit vakasını” dinlemek için bir meclis ve hükümet komisyonu oluşturduğuna üzücü bir şekilde bahsetti.

Ancak tarlalara, ormanlara, bataklıklara, kalem vuruşlarına üretilen ve püskürtülen dört milyon ton tahrip edilemez.

“Çevrede ilacın direnci” nedeniyle, atmosfere düşen toz, okyanus sularına, toprağa ve canlıların organizmalarına kısmen yerleşen yüzyıllarca orada kaldı. Parçacıklarının dünyadaki dolaşım süresi üç ila dört haftaydı.

DDT'nin içeriğini topraklarında belirlemeye karar veren saf İsveçliler, ülkede kullanılan altı yüz tona odaklandı. Beş kez ve büyük bir şekilde hata yaptılar.

Çok geçmeden, hipertansiyondan ve kardiyovasküler sistemin diğer hastalıklarından muzdarip insanların vücudunda, pestisit konsantrasyonunun, sağlıklı bir kişinin dokularından biraz daha yüksek olduğu kanıtlandı.

Sütlerinde DDT'li annelerin erken doğmuş bebeklerin ikisinde doğduğunu ve ölülerin 1,5 kat daha sık doğduğunu öğrenince, doktorlar derhal ilacı yasaklamak istediler.

Zaten 60'lı yılların ortalarında, çoğu gelişmiş ülke bir şekilde veya başka bir şekilde bu böcek ilacının kendi topraklarında kullanımını sınırladı. 1970'e kadar SSCB dahil olmak üzere tüm medeni dünya DDT'yi “yasadışı” ilan etti.

Derhal bu adaletten şüphe ettiler ve sadece kimyagerlerden değil. Özellikle tropikal ülkeler için yüksek verimli tahıl çeşitlerinin yaratılmasından dolayı Nobel Ödülü'nü alan Amerikan N. Borlaug, BM Gıda ve Sağlık Komitesinde yaptığı konuşmayı şöyle dedi: “DDT mi açlık mı?”

İlacın haklarını nankör insanlığa listeledikten sonra, meraktan çok daha fazlasını dile getirdi - DDT'nin kalıntıları 1911'de korunan toprak örneklerinde bulundu.

Başka şaşırtıcı gerçekler vardı. Yurtdışından esen rüzgarlar İsveç'e iki bin tondan fazla böcek ilacı getirmesine rağmen, vatandaşların yağ dokusunun kırsal alanlardan daha fazla DDT içerdiği gerçeğini nasıl açıklayabiliriz?

En anlaşılmaz haber Los Angeles'tan geldi. Şehrin kanalizasyon sistemini denize dökmeyi tercih eden yengeçlerin kabukları, böcek ilacının kullanıldığı pirinç tarlalarının sulama sistemlerinde yaşayan komşularının çıtır kabuklarından 45 kat daha fazla diklorodifeniltrikloroetan içeriyordu.

California kıyılarının suları bu aynı PCB'ler tarafından ağır biçimde kirlenir ve kabuk benzeri deniz sakinleri önemli miktarda poliklorobifenilleri biriktirir (örneğin, milyonda 68 ağırlığa kadar olan kısımlar).

“PCB'lerin ve organoklorin pestisitlerin davranışlarının (DDT'yi içeren) herhangi bir analiz yöntemiyle tam olarak tanımlanması, çevre kirliliği ile ilgili yanlış bir sonucun son nedenleridir”, 1983 yılında yayınlanan Toprak Kirliliğinin Kontrolü için Geçici Metodolojik Kılavuzları okuyun.

Bununla birlikte, 1970 yılında verilen karar doğrudur. Gerçek şu ki, ilacın sentez yöntemiyle arzu edilen 1,1,1-trikloro-2,2-bis- (4-klorofenil) etan'ın sadece% 70 olması.

Biri yalnızca sentez teknolojisini zaman içinde değiştirmek ya da mükemmel DDT saflaştırma yöntemlerini icat etmek zorunda kaldı ve gezegensel yasaklar olmayacaktı.

Bu arada, zaten 70'lerde, teknik DDT'yi ve toprak neminin etkisi altında çürümesini hızlandıran özel katkı maddelerini ayırmanın bazı yolları vardı. Ne yazık ki, kamuoyu mantığın sesini dikkate almadı ve DDT'nin yok olması gerekiyordu.

Bir kereden fazla yerine geçen organofosfat insektisitler, onlarla çalışanların şiddetli ve hatta ölümcül zehirlenmelerine neden oldu, ancak çevrede çabucak ayrışıyorlar - öylesine hızlıca spreylerin defalarca tekrarlanması gerekiyordu.

Sinir etkisinin en ileri savaşçılarının karbofos, kloropos ve diğer organofosforlu pestisitlerin en yakın akrabaları olduğunu hatırlayın.