Herkese merhaba! Birkaç yıl önce çiftliğimde bir inek vardı.
Yavaş yavaş ona bakma ve onunla ilgilenme zamanı gittikçe azaldı, ben de satmaya karar verdim. Çok basit değil, kendi sığırlarının bakımıydı.
Evet ve kan emici böceklerin saldırısından eziyet ettiğini görünce onun için her zaman üzüldüm. O zamanlar at sineği ve serseri arasındaki temel farkı öğrenmiştim. Birçok insanın aynı yaratığı düşündüğü bu böceklerle ilgili bilgileri sizinle paylaşmak istiyorum.
Makalenin içeriği:
Horsefly ve Gadfly
Aşırı saplantı yüzünden at sineğinin adını aldığı varsayımı var. Ve gerçekten de, kan içme arzusuna takıntılı olarak, bu böceğin dişi tehlikeyi düşünmez ve müdahaleci bir şekilde vücuda oturur. Böceğin boyutu 2-3 cm'dir, çok sık at böcekleri bir gaddar ile karıştırılır.
Bugün, bilim adamlarına göre, yaklaşık 3 bin at sineği türü var. Sadece bir kadın ısırır ve kan içer; Ne yağmur ne de ısı onu durduramaz. Bir seferde 200 miligram kan alabilir.
Bir kişi bu saldırıya başarılı bir şekilde direnebilir ve insan ustalığından mahrum bırakılan hayvancılık at böceklerinden inanılmaz derecede zarar görür. At böceklerinin lekelenmesinden, perişan hayvanlardan kaçar, çalılıkların kalınlarında saklanır veya suya tırmanır.
At böcekleri için sadece yiyecek olarak değil aynı zamanda üreme için gerekli bir madde olarak da kan gereklidir. Her dişi her mevsimde en az beş yumurtlama yapar, her biri genellikle 300-400 yumurtadan oluşur.
Horsefly larvaları 12 gün sonra nemli topraklarda yumurtadan çıkar. Larva aşamasında, sonbahar ve kış boyunca yeni nesil at nalı böcekleri kalır. Eğitim süreci sadece mayıs ayında başlar ve bir ay sürer.
Gadget'lar at böceklerinden çok daha küçüktür ve daha az sinir bozucu insanlardan daha küçüktür (belki de daha sonra tartışılacak olan deri altı gadget hariç). En azından kan içmiyorlar. Ancak hayvancılık bunlardan çok daha fazla muzdariptir: dişi yavrular, hayvanların derisini larvalarının gelişimi için bir "anaokulu" olarak seçti.
Gastrik gadvanın larvaları, adından da anlaşılacağı gibi hayvanın midesinde gelişir. Ancak dişi, ineğin veya atın vücudunun derinliklerine nüfuz edemez, böylece larvalar hedeflerine ulaşır, dişi onları hayvanın vücudunun bu kısımlarına, örneğin bacaklarının içine, dişleriyle en sık çizdiği yerlere koyar.
Bu çiziklerden biriyle larva, hayvanın ağzında belirir ve hedefe doğru yavaş bir yolculuğa başlar: bir ay içerisinde dilin dokularında gelişir, sonra mideye indiği mukoza zarına girer. Rezene gadfly dişileri yumurtalarını hayvanın bıyıklarına bağlarlar, oradan midelerine nüfuz ederler.
Ve herbalist gadget, daha da karmaşık bir arabuluculuk buldu: yumurtaları, hayvanların otladığı çimlere bağlar ve vücuda çimlerle birlikte girerler.Derialtı gaddarca larvaları hayvan derisine ısırır ve onun altında yaşar.
Kurbanları sadece büyük hayvanlar değil aynı zamanda küçük kemirgenlerdir. Nazofarenks gadget'ı yavrularını atların, geyiklerin ve diğer büyük hayvanların burun deliklerine yerleştirerek, ilk kez larvalar için belirli bir miktar besin sıvısı enjekte eder.
Ancak, bu bazen larvaların ömrünü olumsuz yönde etkiler. “Enjeksiyon” anında hayvan, toynaklarıyla dövmeye başlar ve etrafındaki toz bulutlarını yükseltir.
Toz, nazofarinks içerisine yerleşir ve larvaların ölmesine neden olan bütünleşmesini kurutur. Ancak, hepsinden uzak. Ağız mukozasında gelişen yetişkin larvaları, burun deliklerinden konakçılarına girdikleri gibi ayrılırlar.
Kadın nazofarengeal gadfly 400-500 larva kadar bırakır. Bununla birlikte, hiçbir zaman çok sayıda parazite dayanamadığı ve ölemediği için onları bir hayvanın nazofarinksine koymaz.
Ve bununla birlikte, larva ölecek. Bir hayvanın üzerinde parazitlenen larvaların aktivitesinin bir sonucu olarak ölmesi çok nadir görülen bir fenomen değildir. Örneğin, büyük miktarlarda (30-50 parça) koyun larvaları nazofarenksten ön sinüslere girerse, koyunlar “yanlış burgu” ile hastalanırlar.
Hayvan tek bir yerde durmadan dönmeye başlar ve bir süre sonra ölür. Bazı larvalar solunum yoluna nüfuz edebilir ve zatürreeye neden olabilir ve hayvanın sonucu aynı derecede üzücü olacaktır.
Bazı subkutan gadfly tipleri insanlar için tehlikelidir. Gözlere larva enjekte ettikleri zamanlar vardır, bu da konjonktivite yol açar - gözlerin mukoza zarının iltihaplanması. Larvaların göze ve bir insanın başına nüfuz etmesi daha tehlikelidir. Özel bir oldukça karmaşık operasyon olmadan yapmaz, bunun sonucunda mağdurun görüşünü kaybedebilir.
Herhangi bir sebepten dolayı seçtikleri hayvana yaklaşamıyorlarsa, “teslimat servisine” başvuruyorlar. Bu böceklerin mantıklı bir düşüncesi olduğunu düşünebilirsiniz. Kendin için yargıç ol. Dişi yumurta bırakma zamanına sahiptir, ancak “yasak meyve” - hayvan - onun için mevcut değildir.
Sonra diğerlerinden daha sık ılık kanlı temasta bulunan diğer böcek böceklerini aramaya başlar. Kan yiyen sivrisinekler oldukları ortaya çıktı. Dişi gadget sivrisinek arar, yakalar ve anında bir saniye için onu kucaklar.
Aynı zamanda, ustalıkla, bir dokunuşla, karnı ile yumurtayı sivrisinek vücuduna tutturur. Er ya da geç, canlı yükle donatılmış sivrisinek hayvanın üzerine oturur ve kanını içmeye başlar. Bu anda, keskin bir larva onunla ayrışır ve yeni bir konağın cildine ısırır.
Bir gadfly ve horsefly arasındaki fark nedir
Biyologlara göre, bugün 3.000'den fazla at böceği türü var. Birçoğu gadget'lara çok benziyor. Her iki böcek türü de insanları ve hayvanları rahatsız ediyor, bu yüzden kafaları karışıyor. Gadfly ve horsefly arasındaki fark nedir?
Bu böceğin ısırığı çok acı verici. Horsefly tükürükte antikoagülanlar ve kaşıntı, yanma, kızarıklık, dokuların şişmesi vb.
Belirtiler birkaç gün devam edebilir.Ek olarak, at böcekleri çocuk felci, ayak ve ağız hastalığı, şarbon vb. Gibi hastalıkların taşıyıcıları olabilir.
Erkek sineğin sinek kan emici bir böcek olmadığı unutulmamalıdır. Çiçek nektarı ile beslenir. Kan sadece at böceği dişileri için gereklidir. Besin değerine ek olarak üreme için buna ihtiyaç duyarlar.
Horseflies, büyük bir sineğe benziyor gibi görünüyor. İki sert kanadı, güçlü keskin stilettosları ve yoğun hortumları vardır. Horsefiler her zaman su kütlelerinin yanında yaşarlar. Bunun nedeni duvarcılıkta hayatta kalmak için neme ihtiyaç duyulmasıdır. Kentsel koşullarda, bu böcekler pratikte yaşamıyor.
Büyüklükteki gadget'lar at böcekleri için önemli ölçüde düşüktür. Doğada, bu böceğin yaklaşık 150 çeşidi vardır. En önemli farkları kanla ilgilenme eksikliğidir.
Gadget'ların ithalatı beslenme ile hiçbir şekilde bağlantılı değildir. Bu böceğin birçok çeşidi cildi yavru yetiştirmek için bir yer olarak kullanır.
Derialtı gadfly, hem hayvanın vücudunda hem de insan vücudunda parazitlenir. Küçük kemirgenler bile larvalarının kurbanı oluyorlar. Bu böcek birkaç ay boyunca cildin altında olabilir ve arkaya doğru hareket eder.
Kalan gadflies türleri gözler için larva vakaları hariç, insanlar için tehlikeli değildir. Bu tür eylemlerin sonucu konjonktivit ve hatta cerrahi müdahale gerektiren görsel hasar olabilir.
Ancak, gadfles hayvanları çok rahatsız ediyor. Hayvanların midesinde çoğunun larvaları gelişir ve oraya ulaşmak için kurbanın otlarına, bıyıklarına veya ayaklarına bağlanırlar. Bazıları, genellikle ölümle sonuçlanan nazofarinks ve hayvanın solunum yollarında gelişir.
sonuçlar:
- Gadget'lardan daha fazla at türü vardır.
- Horseflies kan emici böceklerdir, gadflies değildir.
- Horseferler larvaların nemli toprağa ya da su kütlelerinin yanına, bitkilere yakın bitkilere - hayvan derisinin altına - atılmasını sağlar.
- Becerikli alet parazitler, at böcekleri değil.
- Korkunç ısırık daha acı verici ve semptomlar daha uzun sürüyor.
- Araçlar mağdurun içine girmeye çalışırken daha yaratıcı.
- Gadfly, at böceklerinden çok daha küçüktür.
Horseflies ve gadflies: insanlar için nasıl tehlikelidir
Nemli kırsal alanlarda yaşayan bu büyük sinekler birçok Rus tarafından karşı karşıya kalmıştır, ancak çok azı at sineği ve sineğin insanlara ölümcül olabileceğini biliyor.
At sineği
Ufaklıklar, aletlerin aksine, içinde sert ve keskin dikiş ve kesme bıçakları bulunan etli bir hortumla donatılmıştır. Bu nedenle at sineği ısırması hem insanlar hem de hayvanlar için çok acı vericidir. Bu yerdeki cilt üzerinde birkaç gün kalınlaşma ve kızarıklık devam ederse, hafif bir sıcaklık yükselebilir.
Bir düzine at böceği saldırısından sonra, bir kişinin yoğun bakıma düştüğü ve bir kan transfüzyonuna ihtiyaç duyduğu durumlar vardı. Bir sineğin ısırması, çekilen kan miktarına dayanarak, ortalama olarak yaklaşık 70 sivrisineğin ısırıklarına eşittir.
Enfeksiyon taşıyıcıları
Ancak hayvan ve insan için hala asıl tehlike, at böceklerinin kanını içmeleri değil, tükürüklerini toksik ve antikoagülan bileşenleri ile dokulara enjekte etmeleridir. Buna göre, kan uzun bir süre boyunca pıhtılaşmaz ve bir ısırmadan uzun süre sonra bile yaradan sızmaya devam eder.
Ancak bu bileşenlere ek olarak, at sineği tükürük sıklıkla nematodlar ve diğer bakteriler içerir. Bu büyük sinekler, antraks, tularemi, trippanozomi, filaryazis gibi tehlikeli hastalıkların ana taşıyıcılarıdır.
Bu nedenle, at sineği saldırısından hemen sonra ısırmanın yeri, tükürüğünün yayılmasını azaltmak, şişmiş cildi buzla soğutmak, yarayı suyla durulamak ve alkol, parlak yeşil veya iyot ile yakmak için bastırılmalıdır.
Isırmadan sonraki ilk günlerde ciltte kızarıklık ve şişlik azalmazsa, daha çok artmaya başladıysa derhal doktora başvurmalısınız.
atsineği
Bu iki kanatlı büyük sinekler, at böceklerine benzerdir, ancak ısırmazlar. Yavrular bir hortum ve bıçak olmadan doğarlar, bitki suları ve kan içmezler, çünkü yaşam döngüleri genellikle 22 günü geçmez.
150 civarında gadget türü var, ancak ülkemizde sıklıkla bulunan 2 tür insanlar için tehlikelidir.
Subkutan gadfly larvaları
Deri altı gadget'lar yumurtlama eğilimindedir, onları hayvanın vücudundaki saça bağlarlar.
Ayrıca, olgunlaşan larvalar deriden vücuda nüfuz eder ve dokularda göç ederek hayvanın arkasına doğru ilerleyerek miyallere neden olur. Ve nihayet, olgunlaşmış larvalar sırtın derisine düşer, fistüllerle nodüller oluşturur ve dışarı çıkar. Ancak hayvan hayatta kalır.
Derialtı gaddarın larvası insan vücuduna düştüğünde ve her zamanki gibi başladığında, arkaya değil beynin içine düşer, çünkü insanlar diktir.
Ve parazitin bu şekilde göçü her zaman insanlar için ölüme yol açar. Tıpta, benzer pek çok vaka kaydedildi ve doktorlar, göç eden larvaları tespit edip insan vücudundan çıkaramadı.
Kavite gadfly larvaları
Bu sineğe genellikle Rus gaddarı denir ve çoğunlukla larvaları koyun, keçi ve atlara parazitlenir. Fakat yine de, insan vücuduna giren birçok bilinen parazit vakası vardır. Dişi gadfly, hayvanın gözlerini veya burun deliklerini hedef alırken olgun larvalarını anında uçurur.
Ayrıca, larva göz kapağı üzerinde, gözün veya burnun mukoza zarında, göz küresinin içinde parazitlenir, ancak aynı zamanda burun veya ön sinüs, farenks yerleşmek ve abdominal miyazise neden olmak için hareket edebilirler.
Ancak, bir insanın gözünde boşluğun bir larvasında neredeyse hiç ölüm olmadığına dikkat edilmelidir. Gerçek şu ki, püskürtme zamanında, larva öyle bir tutunma özelliğine sahiptir ki, bir kez göz kapağı veya göz üzerinde, kendiniz çıkarmak imkansızdır.
Bir kişi doktora başvurmaya zorlanır ve derhal bir tıbbi operasyon uygulanır. Larvayı sadece gözden cerrahi olarak almak mümkündür ve tabii ki bundan sonra acı çeker. Fakat insan hayatta kalır ve bu en önemli şeydir.
Horseflies ve gadflies
Horseflies - büyük uçar (en fazla 2-3 santimetre). Herkes ne kadar acı bir şekilde ısırdıklarını ve sıcak bir yaz gününde ne kadar sinir bozucu olduklarını bilir. Hayvancılık, vahşi hayvanlar - geyik, geyik, hatta kemirgenler, kuşlar ve büyük kertenkeleler - hepsi at sineği ısırıklarından muzdariptir.
Sadece dişiler kan emer (ve bir kerede yetmiş sivrisinek!). Erkek at böcekleri, çiçeklerin nektarı, ağaçların tatlı özü, "bal çiğü", bolca yaprak bitleri ile beslenir.
Horseflies genellikle yumurtalarını suya yakın ve üzerindeki bitkilere bağlar. Larvalar suda veya karada nemli yerlerde yaşarlar. Bacakları yok, vücutta kalınlaşma ve tüberküloz var. Onlara karşı istirahat eden larvalar oldukça hızlı bir şekilde sürünür. Yırtıcılar.Böcek larvalarına, kabuklulara ve solucanlara saldırırlar.
Gadget'lar at böceklerinden daha küçük, ancak at böceklerinden daha nahoş böcekler. Tehlikeli parazitler. Larvaları farklı hayvanlar üzerinde parazitlenir. Deri altı gadget, gastrik, nazofarenks var ...
Orta ve Güney Amerika'da, yeşil, sarı ayaklı bir sinek, bir dermatobia gaddarca yaşıyor. Yerliler, larva sivrisinek solucanlarını çağırır. Çok sivrisinek olduğu yerlerde, bu sinekler de kıvrılır. Aşağıdakileri nasıl yapabiliyorlar: hızlıca yaklaşıyorlar ve hemen sivrisineklere karnları ile hafifçe dokunarak yumurtalarını yapıştırıyorlar mı?
Kök alırlar ve büyürler: derinin altında, iki veya daha fazla santimetreye kadar çok ağrılı bir nodül oluşur. Nodülde, bir fistül vardır, bununla nefes almak için gerekli hava larvaya girer.
Aynı fistül yoluyla, olgun bir larva uzanır ve yere düşer, yere düşer, sonra bir yetişkin bir gadget'a dönüşür, eğer bir kadınsa hemen kendi türünün erkeklerini ve ardından sivrisinekleri arar.
Dişi mide kancası, eşeklerin ve atların derisi üzerine yumurtaları, tam olarak bu artiodaktillerin, örneğin ön bacaklarının iç kısımlarında dişleriyle çizdikleri yerlere yumurtlar. Bir atın ağzına girince, gadfly larvaları dil dokularında bir ay kadar yaşar ve gelişir.
Sonra ağzın mukoza zarına sokulurlar, bununla birlikte düzinelerce ve yüzlerce larvada sıklıkla yaşayan farenks ve mideye ulaşırlar. Pupaja hazırlar, dışkılarıyla dışarı çıkıyorlar ve yerdeki dönüşümü tamamlıyorlar.
Artiodaktililere parazit yapan başka bir gadfly atların dudaklarına yumurta bırakır. Larvaları midede değil ince bağırsakta gelişir. Bir ot sürüsü, yumurtaları yünlere değil çimlere yapıştırır. Atlar onları otlarla birlikte yer.
Nazofarengeal gadfly - canlı böcekler. Dişi, kelimenin tam anlamıyla, larvaları atların, geyiklerin, alageyiklerin, geyiklerin, karacaların ve koyunların burun deliklerine hazırlar. Ancak dişinin vücudundaki yumurtalardan çıkan tüm larvalar (beş yüz olabilir) tek kanatlı bir anne tarafından bir hayvanın burun deliklerinde değil, sadece küçük bir kısımda bulunur.
Çok fazla varsa, parazitleştikleri hayvanı yok edecekler ve ondan sonra ölecekler. Burun deliklerinden larvalar ağzın içine girer, mukoza zarında gelişir ve sonra burun deliklerinden dışarı çıkar.
Koyun ve at hipodermik gadflies larvaları sadece hayvanlar için değil aynı zamanda insanlara da gözlere püskürtmektedir. Sonra gözün mukoza zarı iltihaplanır ve kişi konjonktivit ile hastalanır.
İnsanlarda daha tehlikeli bir hastalık, deri altı gadfles larvalarının kafa ve gözlere girmeleriyle ortaya çıkmasıdır. Onları oradan çıkarmak için bir ameliyat gerekir.
Hipodermik gadfleslerin larvaları, evcil hayvanlarda ve vahşi hayvanlarda, genellikle ungulatlarda ve kemirgenlerde parazitlenir. Bu gadflies dişi yumurtalarını yün üzerine koydu. Larvalar deriden kemirir, altına gizlenir, sonra deri altı bağ dokusu boyunca veya kaslardan etkilenir ve onlardan etkilenen hayvanlara doğru ilerler.
Gadfly'lerin parazitik hayata adaptasyonu şaşırtıcıdır. Ancak daha az şaşırtıcı olan, gadflylerin yumurtalarını bırakmaları için uçtukları hayvanların tepkisidir. Sonuçta, bütün bunlar acımasızca yapılır, at böceklerinin ısırıkları gibi değil.
Ancak, geyikler, karacalar, inekler, gadget'a yaklaşırken atlar, kafasını çılgınca sarıp, uçup giderler.Uçan bir sineğin bir gaddar olduğunu ve onunla temas etmenin acı veren bir hastalığı tehdit ettiğini nasıl biliyorlar? Hayvan davranışlarını inceleyen araştırmacıların düşünecek bir şeyleri var.
Gadfly - insan derisi gadfly (lat.Dermatobia hominis)
Gadfly, larvaları büyük memelilerin vücudunda parazitleşen gadfly ailesinden bir böcek. Toplamda, yüz elliden fazla gadflit türü vardır, ancak bunlardan sadece biri - insan derisi gadgeti (lat. Dermatobia hominis) insanlar için korkunçtur. Neyse ki, bizden uzak yaşıyor - Orta Amerika'da.
Derinin hemen fark edilemez bir şekilde ısırması, derinin hemen altına girmeye başlayan larvaları derhal atması ve çeşitli iltihaplanmalara yol açması tehlikelidir. Hoş olmayan, genel olarak, durum. Hepsinden kötüsü, bir kişinin gözlerine veya başlarına girdiğinde, onları çıkarmak için karmaşık bir işlem gerekir.
Ek olarak, bazı böcekler hayvanların arka ve yanlarına larva bırakmayı tercih ederken, diğerleri kasıkları ve bacaklarının içini tercih ederken, diğerleri talihsiz kurbanların burun deliklerini, kulaklarını ve dudaklarını seçmektedir.
Gadget'lar at böceklerinden biraz daha küçük görünüyor. Büyük yüzlü gözleri, küçük yumuşacık bir gövdesi ve şeffaf kanatları vardır. İkincisinin aksine, kan içmezler ve sadece yumurtalarını bırakmak için ısırırlar. Her ne kadar her gadfly türü ısırıklara başvurmuyor.
Örneğin, bazı dişiler yavaşça kurbanın tüylerine yumurta bağlar, bazıları er ya da geç sığırların onları yiyecekle yutacağı umuduyla onları çimlerde bırakabilir.
Ve tamamen özgün konular var - bunun için hayvan aramaya gerek yok. Sadece birçok sivrisinek bulunan bir yere uçuyorlar, uygun bir örnek buluyorlar, onu dostça bir kucaklamaya sarıyorlar ve yumurtalarını dikkatlice sırtlarında bırakıyorlar. Bir sivrisinek (daha doğrusu sivrisinek), bir larvayı varış yerine zamanında uyaracak mükemmel bir araç olarak hizmet eder.
İşte eğlence başlıyor. Aksine, hayvancılık için en nahoş. Kural olarak, larva yumurtayı 3-7 gün içinde bırakır. Dahası, 30-32 derece derecesinde sıcak hava gelişimi için en uygun sayılır.
Zaman kaybetmeden, sinsi istilacı, fakir dostun vücuduna nüfuz eder. Nereye gittiği tam olarak bilinmemekle birlikte, hayvan bundan çok zarar görmekte ve kilo vermekte.
Daha fazla büyüme için, larvaların oksijene ihtiyacı vardır, bu yüzden ciltte sert delikler oluştururlar. Onlar sayesinde, oradan çıkarlar, yere düşerlar ve yere düşerler.
Düşünceler pupadan sadece 2-3 saniyede çıkar ve bir dakika sonra zaten uçup çiftleşebilirler. Toplamda, larva gelişim döngüsü yaklaşık bir yıl sürer.
Yaşam beklentilerinin havaya bağlı olması ilginçtir: günler açık ve sıcaksa, gadget'lar hızla ruh eşlerini bulur ve yumurtalarını bırakırlar.
Günler yağmurlu ise, birkaç gün çimlere oturabilir ve doğru zamanı bekler. Ayrıca, vücutlarındaki tüm işlemler yavaşlar ve bu da enerji maliyetlerini önemli ölçüde azaltır.
Elbette her anne adayı çocuğunu korumaya ve çocukları farklı “anaokullarına” “dağıtmaya” çalışır, çünkü eğer hepsi bir hayvana yerleştirilirse, basitçe ölebilir ve buna izin verilemez.
İlginçtir, talihsiz mağdurlar her zaman gadget'ın yaklaşımını hissederler. Başlarını sallamaya, kuyruklarını atmaya veya tehlikeli bir yerden kaçmaya çalışırlar. Onları basit sineklerden nasıl ayırt ettikleri hala bir sır olarak kalıyor.
Kan emiciler. At sineği
“Bloodsuckers” serisindeki bir sonraki hikaye, sivrisineklerin sadece nazik çekicilik gibi göründüğüne kıyasla at böcekleri, hızlı ısırılan ısırık sinekleri ile ilgilidir. Büyük at böcekleri - Sudeten, sığır, büyük gri - bir oturuşta 70 sivrisinek içtiği kadar kan emebilir!
Ancak, yaşam biçimi, sistematik konum, at ve sineklerin görünümleri yaklaşık olarak bir köpekbalığı-katran ve mersin balığı gibi benzerlik gösterir - eğer kaçar ve dikkatlice kıvrılırsanız, benzerlikler vardır. Aslında, onlar sadece Diptera kadrosuna ait oldukları gerçeğiyle birleşiyorlar.
Ve sonra - önemli sistematik, morfolojik, biyolojik, davranışsal farklılıklar. Horseflies, kısa bantlı, uzunlamasına oturmuş Diptera alt grubunun temsilcileridir, onlara yakın aileler uzun kuyruklu bayanlar, dişi aslanlar, kytri, lafrias, vızıltı vb.
Aygıtlar, herkesin çeşitli sinekleri tanıdığı kısa-bantlı kruglosovny'nin alt grubuna aittir; gübre, mavi ve yeşil leş sinekleri, bizim ortak “favori” sineğiz ve diğerleridir. Yetişkin gadflies hiç yemez, ağız organları az gelişmiştir. Larva döneminde memelilerde parazitlenmeye adapte oldular.
Böceklerde, larvalar hayvanların sırtlarına konsantre olurlar, böylece uzandıklarında ezilmemeleri gerekir, fakat türlere bağlı olarak vücudun tamamen farklı bölümlerinde gelişebilirler. Sonra yoğun bir şekilde yemeye başlarlar. Hayvanın derisi altında, nodül oluşur, bir fistül açılır, böylece larvaların nefes alabilmesi sağlanır ve olgunlaştığında vahşi doğada seçilirler.
Gadfly larvalarının toplu çıkışıyla, birçok hayvan türü onları gerçek şölenler için “avlar”. Bazı milletlerden insanlar memnuniyetle larvaları yemek için kullanırlar ve harika bir incelik, incelik ve erkek gücünü güçlendirmenin bir aracı olarak kabul edilirler.
At sineği ailesinin (Tabanidae), görünüm ve biyolojide farklı olan dokuz cinsi vardır. Diğer dipteranların aksine (sivrisinekler, midges, ısırık midge) at böcekleri, yüksek sıcaklığı (23-35 ° C) tercih eder.
Sürekli sıcaklığın başlamasıyla ortaya çıkarlar. At böcekleri için alt eşik sadece canlı olduklarında 14-15 ° C'lik bir sıcaklıktır ve kan emmez.
Eğer ateşböcekleri ısırmamışlarsa, mükemmel bir doğa kreasyonu olarak görülebilirlerdi - güçlü bir uçak, yüksek hız, yüksek derecede uyarlanabilirlik, güçlü bir vücut ve başın çoğunu kaplayan güzel, renkli gözler, iyi gelişmiş, yönlü.
Horsefly kurbanını 1 km mesafede görür! Görme kalitesi açısından bunlar gerçek sinek kartallarıdır. At böceklerinin uçuş hızı 60 km / s, uçuş menzili ise 2-4 km veya daha fazla.
At böceklerinde, cinsel dimorfizm gözlemlenir - görünüşe göre, bir kadın bir erkekten ayırt edilebilir. Kadınlarda, gözler frontal şeritle ayrılır, erkeklerde, gözler arasındaki mesafe neredeyse fark edilmez ve karın en sonunda işaret edilir.
Antikoagülanlar kanın pıhtılaşmasını önler, uzun süre iyileşmeyen yaralarda uzun süreli kanamalara neden olur.Bu, diğer kan emici böcekleri çeker. Tükürükteki toksik maddeler kızarıklığa ve cildin ağrılı şişmesine neden olur.
Hayvanlar, kötü hava koşullarında dermatit gelişimine neden olan yara oluşumundan önce ısırık yerlerini birleştirir, cildin ağrılı durumu daha da yoğunlaşır, çünkü özellikle etkilenen yerlerin nekrozu başlar, balgam ve apseler.
Erkekler sadece bitki sularıyla beslenirler (ve yine erkekler sevinir!), Ve dişiler çift şekilde - kan ve bitki sularını emerler. At böceklerinde karbonhidratlı yiyecek ihtiyacı, hızlı bir uçuş sırasında yüksek enerji harcamasıyla açıklanmaktadır.
Horsefiler (sivrisinekler, sivrisinekler, orta dereceler ve woodlice gibi), güzel gonotrofik uyumu adı verilen belirli bir fenomen ile karakterize edilir - bu, kanın yumurtaların olgunlaşmasıyla aynı anda sindirildiği durumdur. Çiftleşmeden hemen sonra dişi av bulmak için uçup gider. Embriyonik gelişim 4-8 gün sürer.
Yumurtaların döşenmesinden sonra, hayvanlara tekrar tekrar saldırılar gözlenir ve daha sonra yeni bir yumurta kümesi döşenir. Buna yeniden kullanılabilir bir gonotrofik döngü adı verilir ve her biri bir öncekinden daha az döşeme ile altı kata kadar tekrar edilebilir.
Horsefly etkinliği mayıs-ekim ayları arasındadır. Bu süre zarfında, kan emici böcekler arasında, hayvanlara ve insana sebat ettikleri ve acı veren ısırıkları ile en büyük zararı verirler. Geçici dış parazitler olarak, genellikle hayvanlara ve insanlara saldırırlar, birçok tehlikeli hastalığa neden olan etkenleri taşıyabilirler.
Çok daha az sıklıkla, at böcekleri koyunlara, domuzlara ve keçilere saldırır ve bir nedenden dolayı köpeklere neredeyse hiç tepki vermezler.
Deneylere göre, at böcekleri için en çekici olan, yukarıda açık, aşağıda karanlık olan dikdörtgen formlardır. Ufuk çizgileri, hareketsiz olanlardan daha sık hareket eden nesnelere oturur. Bu, at sineğinin hareket eden araçlara yönelik büyük saldırılarını açıklar. Bazı at sineği türlerinde, insan vücudunun belirli bölümleri için açık bir özlem vardır.
Benekli sıradan ve fenerlenmiş, yağmurluk solukluğu vücudun üst kısmına daha sık saldırır ve yağmurluk sıradandır, altta ışık gözü alanı. Islak bir vücut at böceklerini kuru olandan 2,5 kat daha fazla çeker, bu nedenle at böcekleri terli veya yıkanmış insanlara ve hayvanlara daha sık saldırır.
Farklı türlerin saldırısının doğası da farklıdır - boğa uçar ve büyük gri, potansiyel bir kurbana uçurur, üstlerinden birkaç büyük daire çizer ve sonra otururlar. Orta büyüklükteki at böcekleri (yağmurluklar ve lekeler) daireler çizmez ve derhal saldırmaz.
Emmek için bir yer seçmeden önce, birkaç arama enjeksiyonu yaparlar. Bu arada, bu tüm kan emicilerin biyolojik olarak aktif noktalara oturduğu teorisini doğrular. En gelişmiş kan emici - sülükler hakkında bir makalede bu fenomen hakkında daha fazla konuşacağız.
Hayvanlara saldırmak, at böcekleri onları tahliye eder, dinlenmeyi ve uykuyu bozar ve bazen tamamen tükenmeye ve hatta ölüme neden olur. Sonuç olarak, otlatma karlı hale gelir, hayvancılık zayıf kilo alır ve süt verimi düşer.
Kaçınılmaz olarak sürekli yetersiz beslenme kaygısı nedeniyle, hayvanların tükenmesi, performans düşmesi gözlenir. At böcekleri hiç bir zaman ısırılmadıklarından ve nadiren karanlıkta olduklarından yayılma sırasında, Sibiryalılar geceleri büyükbaş hayvanların otlatılmasını ve gün içinde içeride tutulmasını tavsiye eder.
Horsefiler, birkaç protozoal (sığır anaplazmoz, deve tripanozomiyazisi, atsu aura), viral (atik enfeksiyöz anemi) ve bakteriyel (tularemi, Sibirya anemi, amfizematöz karbanküj, hemoraji, kanamalı, kanama, mekanik taşıyıcılardır (taşıyıcı organizmada patojen gelişimi olmadan) bufalolar) hastalıkları.
Virülent bir durumda (enfekte olabilen) tulareminin etken maddesi at sineği tükürüklerinde 1-3 gün, Sibirya'da 5-7 gün depolanır. Horseflies ölümünden sonraki ilk 2-3 günde hayvan cesetlerini bile ihmal etmez.
Hızlı uçuş, dayanıklılık, en güçlü hayvan derilerini delme ve kesme yeteneği, patojenlerin uzun mesafelere yayılmasını kolaylaştırır.
1 hektar mera üzerinde 2-4 tuzak kurarak, otlayan hayvanların ömrü büyük ölçüde kolaylaştırılabilir.
Larvalar için, ünlü "ölüm su birikintileri", sivrisineklerde olduğu gibi bir yağ filmi ile düzenlenir ve bazı havuzların kıyılarına dökülen toplu yumurta döneminde, yapıştırıcı levhalar konur, kıyı bitkileri biçilir ve duvar toplanır.
Doğada at böceklerinin birçok doğal düşmanı var. Bazı kuşlar, yarasalar, büyük yusufçuklar, eşekarısı, örümcek ve kazlar yetişkinleri avlar. Ve larva, yumurta ve pupa ziyafeti çekmek isteyenler için sonu yoktur. Balıkçılar at böceklerini iyi bir yem olarak toplar.
Neredeyse tüm at sineği türleri, kan veya meyve suyunu emmemiş olup olmadıklarına bakılmaksızın, günde birkaç kez içilir. Suya kemirgen tularemi hastalığına yakalanmışsa at böcekleri patojeni ısırdıkları herkese yayar.
Hem sayı hem de tür sayısındaki (her yörede 20'ye kadar) at nalılarının en yüksek sayısı, otlak alanlarındaki farklı ekotopların sınırlarında sulak alanlarda bulunur. İnsan mahallesinden sayıları yalnızca artar.
Horsefelerin gelişmesi için kıyı bitkilerine ihtiyaç vardır. Barınağı ve yaşam için gerekli mikro-iklim koşullarını bulurlar ve bitkiler sinefine çeşitli meyveler ve nektar şeklinde yiyecek verir.
Yumurtlama, sahil bitki örtüsü üzerindeki su kütlelerinin yakınında sabah-haziran ayının en sıcak günlerinde meydana gelir. Kavramalar doğrudan güneş ışığından ölebilir, bu yüzden dişi onları yaprakların altına yerleştirir. Yumurtalar yüksek tuz konsantrasyonlarına karşı çok dirençlidir, deniz kıyısında bile su sıçradığında hayatta kalırlar.
Bu arada, duvarcılık genellikle su seviyelerinin yükselmesi nedeniyle su baskınlarından ölmektedir. Yumurtalar 1.2-1.4 mm uzunluğunda, sonunda daralma ile silindir şeklindedir. Şekilde, yumurtaların döşenmesi yumurtaların dikey olarak, iki tabakada düzenlenmiş uzatılmış bir şeridi andırır.
Birbirlerine yapıştırılmışlar, 40 ila 950 adet olabilirler. Bir Afrika sineği türünün yumurtası neredeyse aşılmaz bir çimento benzeri kabuk ile kaplanmıştır. Deneyde, iki gün sonra% 70 alkolde (!), Larva yumurtadan çıktı.
Yumurtaların embriyonik gelişimi yaklaşık bir hafta sürer. Yumurtadan çıkan larvalar topaklarda toplanır ve suya ya da nemli toprağa düşer. Ve orada toprağa akarlar - suyun kenarından bir metre kadar uzakta ve bazı türler doğrudan su altında toprağa.
Türlere bağlı olarak, larvaların gelişimi 2-4 yıl (!) Sürer.Su sıcaklığı + 10 ° C'ye düştüğünde, kış diyaframına düşerek –5 - 12 ° C'ye kadar donar.
Şu anda, olumsuz faktörlere ve zehirlere karşı çok dirençlidirler. Larvalar 8 kata kadar erimektedir. Larva büyüdükçe derinleşir (1 metreye kadar).
Acı suya dayanır. Toprağın yüzeyinde larva dakikada 80 cm hızla hareket edebilir, kalınlığı çok daha yavaştır. Tüm genç larvalar, detritus - yarı-çürüyen bitki artıkları ile beslenir, yetişkinler, türlere bağlı olarak, ya detritus ile beslenirler veya avcı olurlar.
Larvalar yetişkinler kadar ağrılı bir şekilde ısırırlar ve ısırıkları da zehirlidir. Larvadaki tükürük, kurbanın dokusunu keser ve daha sonra içeriğini emer.
Horseflies genellikle üçüncü baharda pupate. Pupa daha kuru yerlere taşınır, sıklıkla aşırı nemden ölürler. Uzunluğu 8-35 mm'dir, bu aşama 8 ila 12 gün sürer.
Yetişkin at böcekleri bir mevsim yaşar. Bunlar heliofilik böceklerdir ("helios" - güneş, "phylos" - aşk). Ve öğleden sonra, güneş ışığında, en sıcak saatlerde uçup saldırırlar.
Geceleri barınaklara otururlar, ancak entomologlar, at böceklerinin genellikle ay ışığının aydınlattığı gecelerde ışık tuzaklarına düştüğünü bulmuşlardır. At böceklerinin kalıntılarını ve yarasaların midelerini buldular.
Bu tuhaflığın açıklamasını bilmiyorum ve literatürde görmedim, belki de bu bir şekilde atların sineklerinin ışık yoğunluğunun azalmasıyla eşit derecede açıklanamayan davranışlarıyla bağlantılıdır.
Azalan aydınlatmanın etkisi altında, güçlü bir heyecan onları kapsar. Alacakaranlık zamanında, yaşamlarının son gününün sona erdiğini sanıyorlar gibi uçmaya ve telaşlanmaya başlarlar.
Ne yazık ki veya belki de neyse ki, tüm gizemleri açıklayamayız ve birçok soruyu cevaplayamayız. İyi çalışılmış hayvanların bile davranışlarında, meraklı zihinlere dinlenmeyen sırlar vardır.
At böceklerine gelince, “yetişkin” yaşamları oldukça geçicidir - sadece iki ila dört ay, farklı türlerdeki yaşam döngüsünün diğer aşamaları 1-4 yıl sürer - bir böcek için çok büyük bir dönem.
Ama bu, farklı hayvanların yaşamları gibi tamamen farklı bir yaşam: farklı bir görünüm, farklı bir beslenme şekli, farklı bir çevre - mavi gökyüzü, su altı toprağı, bir yaprağın suya yakın tarafının ters yüzleri ... Antik Doğu'da, böceklerin sahneden sahneye reenkarnasyonları ile karşılaştırıldığı hiçbir şey için değil ...
Yorum bırak