Hoe om te gaan met wolluis op kamerplanten - de beste remedies

Hallo allemaal! Vorige maand woonde ik een tamelijk interessant evenement bij: een grootschalige tentoonstelling van kamerplanten werd gehouden in de stad.

Enorme zalen waren bekleed met verschillende kleuren. Slechts ogen vlogen van de variëteit.

Maar op een van de tribunes zag ik een bloem met een poederachtige bloei: er was een worm in volle gang. Ik weet niet eens hoe de organisatoren dit konden toestaan. Ik richtte hun aandacht onmiddellijk op dit probleem. Wil je leren omgaan met een wolluis op kamerplanten? Ik zal je vertellen over effectieve methoden.

Hoe om te gaan met wolluis op kamerplanten: deskundig advies

Staat u, als bloemkweker, voor echt tastbaar gevaar? Het is geen bladluis of spint. De ernstigste bedreiging voor uw kamerplanten is precies de wolluis op kamerplanten.

Het punt is dat melige wormen niet stoppen totdat ze de plant volledig hebben leeggemaakt, dus laten ze meestal een herbarium achter zich. Wat te doen in dit geval?

Algemene kenmerken van de parasiet

Wolluis - een vrij groot insect, verwant aan de insectenschaal. Het uiterlijk is vrijwel onmiddellijk merkbaar, bovendien bereikt een volwassene een lengte van 8 mm. Als we het hebben over de lichaamsstructuur, dan is het bij mannen van deze soort meer ontwikkeld, terwijl het bij vrouwen meer lijkt op een ovaalvormige larve dan een volwassen vertegenwoordiger van een wolluis.

Vrouwelijke eieren worden voornamelijk in speciale zakken in de oksel van de bladeren gelegd. De aanwezigheid van deze plaag is al merkbaar, alleen al omdat op de scheuten van uw plant een kleverige witte waslaag ontstaat.

Hoe precies bewogen wolluis op bladeren en scheuten van binnenbloemen? Ze gebruiken hun monddelen actief om het oppervlak van een blad of knop te doorboren en zuigen vervolgens eenvoudig de sappen eruit. Bovendien zijn ze in staat om dit lang genoeg te doen zodat de plant begint uit te drogen.

Jongeren kunnen speciale schade aanrichten, omdat ze extreem mobiel zijn en serieus "voedsel" nodig hebben. Wat betreft de seksueel volwassen mannen, hun mondapparaat atrofie na verloop van tijd, en ze stoppen met het drinken van groentesappen.

Wolluis is wijdverbreid over de hele wereld: er zijn ongeveer 1600 soorten. Geschikte klimatologische omstandigheden voor hen zijn echter de tropen. Deze insecten kunnen zich voeden met verschillende gewassen, zowel fruit als technisch, decoratief of in de kas. Hun voorkeuren zijn afhankelijk van de habitats van de parasieten en hun soortkenmerken.

Tekenen van plantenschade door een plaag

Als het niet zo gemakkelijk is om kleine teken op kamerplanten op te merken, wordt de wolluis bijna onmiddellijk na zijn verschijning op de bloem gevonden. Er zijn echter een aantal belangrijke kenmerken waarmee u ervoor kunt zorgen dat uw plant gevaar loopt of al is besmet met vervelende parasieten:

• de bloem stopt bijna met groeien. Dit alles gebeurt omdat er letterlijk alle sappen van worden gedronken, daarom kan een bloem zich volledig ontwikkelen, op de bladeren en scheuten waarvan gevaarlijke plagen zijn bevestigd, niet meer kan. Bovendien lijkt het bedekt te zijn met witte lijkwade of sneeuw. In dit geval kunt u er zeker van zijn dat de wolluis al actief uw huisplant opeet;
• bladeren en bloemblaadjes vallen van een binnenbloem. Er verschenen bijvoorbeeld wormen op een dracaena. In dit geval zijn de bladeren van de plant bedekt met een kleverige substantie die ze geel geeft. Maar dit is slechts de beginperiode. Alles zal eindigen met het geleidelijk wegkwijnen en wegvallen van bladeren;
• scheuten zijn vervormd. Het komt ook voor onder invloed van ongedierte. Niet alleen scheuten, maar ook bloemen veranderen van vorm, en dit is het eerste signaal dat de situatie met wormen verergert;
• de manifestaties van de vitale activiteit van deze parasieten hangen grotendeels af van het type plant. Als een wolluis zich bijvoorbeeld vestigt en zich ontwikkelt op een geldboom, verschijnen witte pluizige knobbels op plaatsen waar takken groeien. In de toekomst zullen ze veranderen in hele schimmels.

Zodra je een wolluis op kamerplanten tegenkomt, begin je meteen te handelen. De effectiviteit is afhankelijk van de effectiviteit van de maatregelen die u neemt.

Preventieve maatregelen

Het is vrij moeilijk om de wolluis volledig kwijt te raken. De beste optie is juist preventie. Dergelijke maatregelen zijn natuurlijk niet altijd nodig, maar worden aanbevolen als u de integriteit van uw binnenkleuren wilt behouden. Wat moet er gedaan worden om de dreiging van wolluis op planten te voorkomen?

Wees niet bang om gedroogde of permanent gedroogde delen van de plant te verwijderen, ze trekken vaak allerlei soorten ongedierte aan en stralen eerst een onmerkbare, maar zeer karakteristieke geur van rot uit.

Probeer een voldoende niveau van vochtigheid te handhaven door de grond van planten regelmatig te bevochtigen, maar ook te sproeien (echter alleen als het vocht op de bladeren uw bloemen niet schaadt).

Als u nog steeds meerdere individuen van insectenplagen op de bloem ziet, koop dan niet meteen winkelproducten. Om te beginnen, behandel de stengels en bladeren met een geconcentreerde zeepoplossing. Een mengsel van tabak en knoflook is geschikt voor periodieke toepassing. Het stoot een verscheidenheid aan ongedierte af, waaronder wolluis.

Effectieve vechtmethoden

Als uw bloemen aanzienlijk worden aangetast door zo'n gevaarlijke parasiet als een wolluis, hoe gaat u er effectief mee om bij kamerplanten?

Het is heel goed mogelijk dat winkelinsecticiden een tastbaar resultaat kunnen geven. Maar ten eerste zijn ze van hoge kosten, en ten tweede worden ze niet aanbevolen om te vaak te gebruiken.

Dat wil zeggen, als u uw plant met parasieten in een vroeg stadium wilt genezen of begrijpt dat er nog geen zichtbare bedreiging is, moet u uw huisbloemen niet opnieuw verzadigen met chemicaliën. Gebruik effectieve thuismethoden, bijvoorbeeld:

De strijd tegen de meelworm kan behoorlijk effectief zijn, zelfs met het gebruik van geïmproviseerde middelen.

Insecticiden als hulpmiddel

Chemicaliën met gecombineerde effecten (bijvoorbeeld Confidor) zijn de beste oplossing voor degenen die al geruime tijd tegen wormen vechten, maar geen tastbare resultaten hebben ontvangen.

Als dergelijke plagen zich niet alleen op het oppervlak van de plant vestigen (bladeren, scheuten en stengels), maar ook het wortelsysteem omringen, zullen alleen voorbereidingen in de winkel je helpen.

Vergeet niet dat herhaalde behandeling met dergelijke medicijnen een verplichte procedure voor u is, want hoe krachtig de remedie ook is, het kan de eieren en larven van wolluis niet vernietigen. Besteed een aanzienlijke strijd tegen dergelijke plagen, en het resultaat zal niet lang meer zijn.

Hoe om te gaan met wolluis op kamerplanten

Melige wolluis uit de familie van semi-rigide gevleugelde geschubde insecten bedekt met wolachtige wasafscheiding van boven de familie van wolluis.

Ze worden over de hele wereld verspreid, behalve in de poolgebieden, en zijn een van de economisch meest belangrijke groepen insecten die mensen kennen, omdat wolluizen vele voedergewassen en siergewassen aanvallen. De meeste wolluis behoren tot de familie Pseudococcidae.

beschrijving

Poedervormige wolluis is een plaag met een lengte van ongeveer 3 tot 7 mm, die kamerplanten beïnvloedt, zijn zachte, vleugelloze insecten die vaak voorkomen in de vorm van witte katoenen massa's op de bladeren, stengels en vruchten van planten. Plagen verzamelen zich meestal in grote hoeveelheden en vormen witte, donzige massa's op planten.

Ze zijn bedekt met een witachtige "poederachtige" coating, die ongedierte helpt om het verlies van water uit hun zachte lichamen te vertragen. Deze plagen geven de voorkeur aan warm, vochtig, beschermd tegen barre omstandigheden en de omgeving van de plaats van bestaan.

Verschillende soorten wolluis geven de voorkeur aan verschillende manieren van eten - sommige soorten eten sap onder de schors, sommige van de wortels van potplanten, en anderen eten fruit, bloemen of fruit. Volwassenen zijn trage insecten.

Volwassen vrouwtjes leggen 300-600 eieren in pluizige katoenmassa's. Het leggen van eieren duurt ongeveer twee weken en de vrouwtjes sterven kort na het leggen van eieren.

Jonge individuen worden binnen 1-3 weken geboren, in de eerste fase worden ze niet gedekt, ze beginnen zich actief rond de plant te bewegen op zoek naar voedsel. Zodra jonge individuen van de wolluis zichzelf beginnen te voeden, scheiden ze nectar af, die de waslaag van hun lichaam vormt.

Vrouwtjes doorlopen drie fasen (leeftijden in één generatie) tot ze volwassen zijn. Het bereiken van plagen in de puberteit is volledig afhankelijk van de temperatuur. Eieren door vrouwtjes kunnen afzonderlijk of in groepen worden gelegd, eierclusters zijn in de regel ingebed in cocons van wasdraden.

Mannen gaan door vijf leeftijden. Ze voeden zich niet na de eerste twee leeftijden en bestaan ​​uitsluitend voor de bevruchting van vrouwen. In warme omstandigheden die gunstig zijn voor ongedierte, vindt de voortdurende en ononderbroken geboorte van nieuwe generaties het hele jaar door plaats.

Factoren die het uiterlijk en de ontwikkeling van het ongedierte beïnvloeden

De ontwikkeling van wolluis is volledig afhankelijk van de temperatuur. Temperaturen rond 25 ° C en een hoge relatieve luchtvochtigheid in de kamer zijn optimaal voor wolluis, en hun aantal kan een hoge piek bereiken in de lente en de herfst.

De aangerichte schade is misschien niet zo groot als je het ongedierte op tijd vindt, en het heeft geen tijd om veel schade aan je binnenbloemen aan te richten. Bij een hoger aantal kan de wolluis echter vergeling van de bladeren en hun verdraaiing veroorzaken, omdat de plant verzwakt.

Het is dus belangrijk om te onthouden dat wolluis nakomelingen kan reproduceren door eieren heel snel onder een katoenen hoes te leggen. In de afgelopen jaren zijn deze plagen snel resistent geworden tegen pesticiden.

Symptomen van infectie

Sommige tuinders slagen erin om de wolluis te verwijderen, maar in de meeste gevallen kan de plant helaas niet worden gered. De was en de pluizige coating van de wolluis maken het binnendringen van insecticiden in het insect zelfs moeilijk.

Wolluis, ook voor een lange tijd, kan in een staat van inert materiaal zijn en levensvatbaar worden wanneer de omstandigheden voor hen gunstig worden.

Hoe vechten?

Wat te doen als een wolluis op kamerplanten belandt? Mealybug is een vrij ernstige en gevaarlijke plaag voor kamerplanten. Het is natuurlijk beter om zo'n plaag als een wolluis niet tegen te komen.

Oplossingen van deze medicijnen worden opgenomen door het wortelstelsel en verspreiden zich door de weefsels van de plant. Als gevolg hiervan worden plagen die aan het sap van de plant knagen of zuigen zelf vergiftigd en sterven. Van biologische methoden kunnen microbiologische preparaten (schimmel, bacterieel) worden gebruikt, bijvoorbeeld "Lepodocide".

Methoden voor het behandelen van huismiddeltjes

Stromend water. Gebruik een vochtige zachte borstel om de plant van ongedierte te reinigen. Was het dan onder stromend water en let vooral op de achterkant van de bladeren. Tegelijkertijd raad ik aan om de stengels en bladeren eenmaal per week te behandelen met tinctuur van mandarijn of sinaasappelschillen, zeepwater, ui of knoflooksap en zeep.

Zeep - alcoholoplossing. Zeep - alcoholoplossing wordt als volgt bereid: u moet een theelepel wasmiddel snijden en oplossen in heet water.

De volgende dag moet je de plant met warm water wassen. Deze behandeling wordt elke 3-4 dagen uitgevoerd. Je kunt de plant niet spuiten, maar regelmatig watten in de voorbereide oplossing dompelen om ongedierte te verzamelen, is het noodzakelijk om de watten te verwisselen om de worm niet te verspreiden.

Knoflook oplossing. In de strijd tegen een plaag kan een knoflookoplossing ook helpen. Neem hiervoor 25-70 gram knoflook en kneed het, giet vervolgens 1 liter kokend water en blijf er ongeveer zes uur op staan. Na verloop van tijd wordt de oplossing gefilterd en besproeid met een plant.

Calendula-tinctuur. Met een borstel gedrenkt in tinctuur, behandel zorgvuldig de plaats die door de plaag is aangetast. Een dergelijke procedure moet 2-3 dagen 's avonds worden uitgevoerd, de plant moet tijdens deze periode tegen zonlicht worden beschermd. Tinctuur van citrusschillen (sinaasappel, mandarijn) moet 1-2 dagen vóór gebruik worden toegediend.

Sproeien met water. Kan helpen in de oorlog tegen de wolluis en frequent spuiten met een dunne stroom water.

Om het insecticide beter aan de plagen van ongedierte te plakken, kun je een beetje afwasmiddel toevoegen. Bij het behandelen van planten is het erg belangrijk om de meest beschadigde plekken goed te bevochtigen.

Hoe zich te ontdoen van wolluis?

Als je plotseling witte klontjes op je kamerplanten vindt die op wattenbollen lijken, betekent dit dat ze zijn aangevallen door een wolluis.

Wolluis, ook wel harige luizen genoemd, zijn zuigende insecten die perfect zichtbaar zijn voor het blote oog. Mealybug (Pseudococcidae) is een naaste verwant van de schede en pseudoscutis.

Op kamerplanten zijn er verschillende soorten wormen. De gevaarlijkste zijn amaryllis, druif, kust, cactus, borstelig.

Ze zien er bijna allemaal hetzelfde uit - wit, harig, met veel poten.Het lichaam van het vrouwtje is langwerpig, ovaalrond, ongeveer 3,5 mm lang, grijsachtig, roze of oranje. Wormen hebben zeer goed ontwikkelde poten, zodat ze gemakkelijk van plant naar plant kunnen bewegen.

Wormen zijn erg mobiel en kunnen op bijna elke leeftijd bewegen. Ze hebben een zacht lichaam, vrij van vleugels, bedekt met een poederachtige witte was bovenop, soms met wasplaten aan de rand. Het is deze waxcoating die de wormen en hun larven op betrouwbare wijze beschermt tegen de effecten van vergif en ze immuun maakt.

Naast wormen die sap uit planten zuigen, laten ze zoete, plakkerige afscheidingen achter - honingdauw, waarop een roetzwam snel plakt - een schimmel vergelijkbaar met roet.

Wolluis wolluis. Het lichaam van het vrouwtje is ongeveer 3,5 mm, breed ovaal, roze of geelachtig, bedekt met een witte poederachtige coating. Deze soort wormen geeft de voorkeur aan amaryllis, aralia, gardenia, jasmijn, vijgen, cactussen, koffieboom, varens, heder (klimop), druiven.

Palmwolluis is een zeer gevaarlijke quarantaine-plaag, maar het is zeer zeldzaam. Het lichaam van een volwassen vrouw tot 2,5 mm lang is bedekt met een waxbeschermer in de vorm van crèmevormige conische spikes.

De wolluis is vrij groot en goed zichtbaar op de plant. Het verbergt zich aan de onderkant van bladeren, klimt onder de schors van citrusvruchten, onder de bolvormige schubben. Het beschadigt asperges, begonia, dracaena, citroen, clivia, coleus, dracaena, oleander, palm, pandanus, sleutelbloem, cycad, ficus, fuchsia, dieffenbachia.

De wolluis is de meest voorkomende van alle soorten. Het vrouwtje is langwerpig-ovaal, 3-4 mm lang, 2-2,5 mm breed, grijsachtig roze. Eierzakken bedekt met wasachtige spinnenwebben zien er donzig uit en hebben geen vorm.

Vaak bevinden eierzakken zich op een moeilijk bereikbare plaats - in de oksels van de bladeren en in planten zoals nolin of dracaena kan het moeilijk zijn om ze te krijgen.

Geeft de voorkeur aan asperges, cactussen, vetplanten, inclusief nolina (schorpioen); camelia, coleus, dieffenbachia, krinum, pelargonium, oleander, laurier, cordilina, cipres, rododendron, citrus.

Er is ook een citruswolluis, die zich niet alleen op de bladeren nestelt, maar ook het wortelstelsel aantast. Het wordt niet alleen gevonden op citrusvruchten, de Middellandse Zee (oleander, laurier, mirte), maar ook op andere kamerplanten.

De wolluis, bijna hetzelfde als de wolluis, is slechts iets groter. Beide soorten geven de voorkeur aan cactussen en vetplanten, gevonden op planten van de bromelia- en Euphorbiaceae-familie.

Voor deze planten, waarvan het wortelstelsel erg klein is, zijn wolluiswolken erg gevaarlijk. Ongedierte nestelt zich op de wortels of nabij de wortelhals, voedt zich met sap.

Tekenen van plantenschade

Het leggen van de wolluis, de larven en het ongedierte zelf lijken op brokken kleine waxkoorden of brokken die lijken op pluis of watten.

Vaak is het oppervlak van de plant waar de insecten leven plakkerig door de koperafvoer van de plaag.

Bladeren worden kleiner, verliezen hun kleur of worden geel zonder tijd, vallen voortijdig. En als ze niet doodgaan, blijven er sporen op - geknaagde gebieden, die vervolgens uitdrogen, bruin worden, de decorativiteit van de bladeren wordt aanzienlijk verminderd.

Verzwakt door de wolluis, rot de plant vaak, aangetast door bacteriële rot en schimmelziekten.

Wortelwormkolonies kunnen worden gedetecteerd door het karakteristieke witte vilt in de grond en op de binnenwanden van de pot. Als uw cactus, succulent of euphorbia ziek is en om de een of andere reden niet groeit, haal hem dan uit de pot en onderzoek de aarden klomp zorgvuldig. Een wolluis kan worden gezien door een witte spinnewebaanval op de wortels.

Worm maatregelen

Vlei jezelf niet als er weinig wormen zijn, soms duurt het vechten ertegen heel lang en zul je er met complexe maatregelen mee te maken krijgen.

Het wrijven van de bladeren met alcohol of wodka helpt ook. Al deze geïmproviseerde middelen verzwakken de waslaag van de wormen, waardoor ze kwetsbaarder worden voor pesticiden.

Voor de verwerking moeten alle zichtbare plagen worden verwijderd met een wattenstaafje of een tandenborstel. Een wattenstaafje moet worden vervangen en de borstel moet grondig worden gespoeld en behandeld met alcohol of schoonmaakmiddel om de worm niet over te brengen naar andere delen of naar aangrenzende planten.

Na de "mechanische" verwerking is het noodzakelijk over te gaan naar de "chemische". Om dit te doen, kunt u insecticiden gebruiken: een gouden vonk, phytoverm, actellik, fosfamide, intavir, fufan, metaphos, actaru, karbofos, mospilan.

Er wordt aangenomen dat de worm zeer snel went aan één medicijn en immuniteit ontwikkelt. Er moet ook worden opgemerkt dat het moeilijk is om de worm te bestrijden vanwege de waslaag. Als het eenvoudig is om de worm op een plant te hebben ontdekt en onmiddellijk met een insecticide te hebben behandeld, is het niet altijd mogelijk om het gewenste resultaat te bereiken.

Wormen of hun larven (eierzakken) moeten worden verstoord met een toverstokje, een borstel, een doek, om hun bescherming te verzwakken - de wax shell, alleen dan kan het insecticide hen beïnvloeden. Deze complexe behandeling wordt elke 4-5 dagen uitgevoerd. Met zeldzamere verwerking helpen geen maatregelen.

Wanneer beschadigd door wortelwormen, is de grond volledig veranderd. Potten worden grondig gewassen in heet water met een ontsmettingsmiddel. Plantenwortels worden zorgvuldig geïnspecteerd, gewassen in stromend water en gedurende 15 minuten volledig in een oplossing van een insecticide geplaatst.

De plant moet worden getransplanteerd in verse, vochtige grond, zorgvuldig bewaterd met water en na een week - met een insecticide-oplossing. Maar maak daarna een regel om de plant zorgvuldig te inspecteren, zodat bij de eerste detectie van witte knobbels de strijd tegen hen wordt hervat.

In gevaar zijn veel planten met dichte, gladde en harde bladeren, zoals alocasia, aglaonema, dracaena, dieffenbachia, sanseveria, nephrolepis, ficus, carmona kleinbladig, citrus, mediterraan, subtropische planten, cactussen, vetplanten, melkplant (bijna alle kamerplanten) ).

Geef de grond geen water in potten, maak geen koude tocht, gebruik steriele grond. Zet de nieuw verworven planten in quarantaine en vervang ze pas door de thuiscollectie.

Shaggy luizen op kamerplanten

Melige wolluizen (ruige luizen) zijn zachtaardige insecten, met een poederachtige waslaag van lichtgrijze kleur en wasplaten langs de rand van het lichaam. Volwassen insecten hebben een ovaalvormig langwerpig lichaam en worden gemiddeld 3-4 mm lang.

In tegenstelling tot een kleine spint, is een wolluis met katoenachtige wasachtige afscheidingen duidelijk zichtbaar op het oppervlak van een kamerplant met het blote oog.

Mannetjes hebben verschillende delen van het lichaam - de borst, buik met twee staartdraden, hoofd, vleugels.Maar het gevaarlijkst voor de plant is de vrouwelijke worm, wiens lichaam geen uitgesproken indeling in afdelingen heeft.

Thuis worden vier soorten van deze plagen meestal op potplanten gevonden: varkenshaar (P. adonidum), kust (Pseudococcus maritimus), druif (Planococcus citri) en citrus (P. calceolariae).

'Shaggy luizen' zijn zeer vasthoudend, reproduceren vrij snel thuis, infecteren grote gebieden op het oppervlak van kamerplanten en het is net zo moeilijk om met deze insectenplagen om te gaan als met schaalinsecten, bloemtrips, volwassen witte vliegen en hun larven.

Hoe komt het op een kamerplant?

1. een wolluis kan op uw kamerplanten verschijnen van ongedierte-eieren die in een bloempot met niet-gesteriliseerde grondmengsels worden gebracht;
2. zachte en lichte insecten worden gemakkelijk door de wind van plaats naar plaats gedragen. Daarom komen plagen vaak op deze manier de kamer binnen via een open raam;
3. maar de meest gebruikelijke manier is het verplaatsen van insecten van de aangetaste plant naar gezonde. Dit kan gebeuren als een nieuwe bloem direct na aanschaf naast andere planten wordt geplaatst.

Hoe een plaag op een plant te detecteren?

Welke schade is er aangericht?

• ongedierte doorboort de huid van bladeren en stengels, zuigt actief de sappen van de plant op, waardoor deze sterk wordt uitgeput;
• Bij het eten van plantensappen scheidt de plaag speeksel af met enzymen die de processen van fotosynthese en metabolisme vertragen;
• delen van de plant beschadigd door de worm zijn vervormd, lelijke vlekken verschijnen die de decoratieve waarde van de bloem verminderen;
• op de honingdauw afgescheiden door het ongedierte, ontwikkelt zich een roetzwam (zwart) actief;
• een uitgeputte plant wordt zeer vatbaar voor een breed scala aan infectieziekten die een binnenbloem snel kunnen vernietigen;
• sommige soorten wolluis beïnvloeden het wortelsysteem van planten, waarna de wortels beginnen te rotten.

Welke preventiemethoden zijn het meest effectief?

Hoe voor altijd van de hand te doen?

De gemakkelijkste manier om zich in het beginstadium van een infectie van ongedierte te ontdoen.Zodra je tekenen van de aanwezigheid van de worm op de plant vindt, maak je een zeepoplossing (maal een klein stuk waszeep en verdun in 0,5 l water), en veeg het ongedierte vervolgens af met een zachte tandenborstel samen met hun katoenachtige afscheidingen en dompel het in de oplossing.

Zeef de tinctuur vervolgens door verschillende lagen gaas en spuit de plant uit een spuitfles. Spray 3-4 keer met een interval van 5 dagen.

Nog een effectieve folk remedie voor het beheersen van een wolluis. Verdun twee eetlepels olijfolie in 1 liter warm water. Spray met deze tool de plant 4 keer met een interval van 5 dagen.

Een zeer goede remedie voor dit ongedierte is tinctuur van paardenstaart. Verkocht in apotheken als een diureticum. Tinctuur kan worden verdund met water en 3-4 keer met wekelijkse intervallen op de plant worden gespoten.

Om ongedierte te bestrijden, kunt u bewezen hulpmiddelen gebruiken zoals Actara, Fitoverm, Confidant, Vertimek, Mospilan.

Welke kamerplanten doen het pijn?

De meeste kamerplanten worden getroffen door dit ongedierte. Vooral gebruikelijk op rubberachtige ficussen (bijvoorbeeld Robusta-elastiek) of Benjamin (Kinki, witte De Hantel), op huisazalea, op poinsettia (kerstster), op anthurium, op spathiphyllum, op de Hamedorea-palm, op een dwergcitroenboom, op asperges , op uzambar viooltjes (senpolia), op amaryllis, op clivia en hippeastrum.

Een wolluis kan zelfs voorkomen op stekelige cactussen en vele andere binnenlandse vetplanten (Schlumbergera zygocactus, Euphorbia euphorbia, Aloë agave of geloof).

Wat is een wolluis en hoe moet het worden bestreden op kamerplanten?

Om een ​​wolluis te vinden, moet je niet alleen de stengels of bladeren onderzoeken, maar ook kijken naar de scheuten, plant eierstokken. Ongedierte kan in grote aantallen op de vruchten zitten en in hun binnenste gedeelte. Ze zullen moeten worden vernietigd door een reeks maatregelen, die we later in het artikel in detail zullen beschrijven.

Hoe ziet een plaag eruit?

Wolluis wordt altijd gemakkelijk aangegeven op de bladeren. Ongedierte wordt herkend door een witte coating, vergelijkbaar met grof meel. Wanneer het aantal parasieten toeneemt, verschijnen suikerafscheidingen op de planten en vormt zich een roetzwam.

De groeivertraging van planten wordt aangegeven, omdat parasieten er sappen uit zuigen. Als de nodige maatregelen niet op tijd worden genomen, is de vernietiging van het wortelstelsel mogelijk.

Wormbesturingsmethoden

Als de infectie met deze insecten in een milde vorm is opgetreden en nog niet is gestart, is het vrij eenvoudig om ongedierte te overwinnen.

Je moet een zachte borstel of wattenstaafje nemen, het in zeepwater dompelen en vervolgens op alle geïnfecteerde delen van de plant uitvoeren.

Vervolgens moet je de plant 3 keer achter elkaar spuiten. Het interval tussen procedures is van een week tot 10 dagen.

Als werkzame stof kunt u een oplossing van groene zeep gebruiken (bereid door toevoeging van 15 g per 1 liter water), infusie van tabak, knoflook of cyclaam. Je kunt het gemakkelijker doen door de plant met alcohol te behandelen of de apotheektinctuur van calendula te gebruiken.

Wanneer de laesie ernstig is, is het eerst noodzakelijk om alle insecten op de hierboven beschreven manier te verwijderen, maar sproeien moet met speciale middelen worden uitgevoerd.

U kunt Calypso, Confidor, Tanrek, Biotlin, Confidant, Fitoverm of Mospilan kiezen. Soms is het nodig om eerst verschillende medicijnen te proberen, omdat er soorten wolluis zijn, waartegen niet alle remedies werken.

Folk remedies

Paardenstaart infusie. Deze tool werkt zelfs in redelijk geavanceerde gevallen. U kunt dit medicijn in de apotheek kopen. Het wordt verkocht als een diureticum evenals een bloedzuiverend middel.

Olie spuiten. Het is noodzakelijk om 2 el te bereiden. l. olijfolie en plaats in 1 liter zuiver water. De volledige samenstelling wordt op de plant aangebracht. Het wordt aanbevolen om het te spuiten en niet te oliën, onthoud dit.

Knoflook infusie. Je moet ongeveer 5 middelgrote teentjes knoflook nemen en oplossen in water, dat je ongeveer een halve liter moet gieten. Eerst wordt de vloeistof gekookt, terwijl knoflook wordt gesneden en geperst.

Hierna is het noodzakelijk om het knoflookmengsel met kokend water te gieten en 4 uur of langer aan te houden. Hierna moet de vloeistof worden gefilterd en met een borstel om de aangetaste bladeren te bedekken.

Chemicaliën tegen de parasiet

Het is raadzaam om deze fondsen te gebruiken in de periode waarin nieuwe insecten alleen uit het ei komen of recentelijk uit de baarmoeder van een volwassen vrouwtje zijn voortgekomen.

Op dit moment is hun oppervlak nog niet volledig uitgerust met een beschermende waslaag, daarom zijn ze dan het meest kwetsbaar.

Wanneer de larven zich al in een vrij hoog groeifase bevinden, is het erg moeilijk om ze te overwinnen. Er is momenteel een breed scala aan chemische producten op de markt. De meest populaire daarvan zijn gereedschappen in de configuratie van sproeiers en sprays.

Wanneer het medicijn door de plant wordt verdeeld, wordt de oplossing geleidelijk geabsorbeerd en verdeeld in de interne vloeistof, dat wil zeggen het sap van de plant. Insecten voeden zich met hen, en wanneer het sap is geïnfecteerd, worden ze na het drinken vergiftigd, houd hier rekening mee.

De grootste effectiviteit bij het wegwerken van de wolluis wordt aangetoond door preparaten die, samen met biologische elementen in de samenstelling, olie bevatten. Bij het gebruik van dergelijke fondsen doen zich een aantal problemen voor, omdat het, samen met de vergiftiging van ongedierte, onmogelijk is om de plant zelf te beschadigen.

Het is noodzakelijk om de fondsen zorgvuldig te verdelen over de onmiddellijke plaatsen van verplaatsing van insecten, evenals naar het oppervlak waar ze zogenaamd verborgen zijn.

Wanneer sprays worden gebruikt, zijn voorzorgsmaatregelen ook erg belangrijk. Eerst moet u de instructies bestuderen, die de exacte afstand van de dispenser tot de plant aangeven wanneer toegepast. Als u de aanbevelingen van de fabrikant niet opvolgt, kunt u de bladeren van de plantage ernstig beschadigen.

Speciale beschermende korrels zijn beschikbaar voor verkoop. Allegorisch kunnen ze worden aangeduid als stokjes voor de wortels. Er moet aan worden herinnerd dat er bij de samenstelling van deze elementen niet alleen beschermende stoffen zijn, maar ook speciale meststoffen.

Voordat u deze fondsen toepast, moet u hun samenstelling testen. Sommige plantenwortels reageren extreem scherp op de aanwezigheid van zouten in meststoffen, dus als er negatieve stoffen op terechtkomen, kunnen ze een snelle en onomkeerbare vernietiging ondergaan.

Als de strijd tegen de wolluis is begonnen, is het noodzakelijk om de behandeling met chemische preparaten voor de tweede, vaak derde keer uit te voeren. Als u dit niet doet, kunnen er resistentere parasieten worden gevormd.

In dit geval moet u zoeken naar krachtigere medicijnen uit de groep medicijnen die nog niet zijn gebruikt. Om gegarandeerd van parasieten af ​​te komen, moeten de planten binnen de opgegeven tijd opnieuw worden behandeld.

Preventieve maatregelen

Planten moeten voortdurend worden geïnspecteerd op schade en ongedierte. Vooral met voortdurende inspectie zijn planten nodig die het meest vatbaar zijn voor parasitaire organismen.

Dit zijn cactussen, ficus, orchideeën en andere vergelijkbare aanplant. Planten worden tijdens het veranderende seizoen zorgvuldig gecontroleerd, onthoud dit.

Regelmatig wassen van de plant moet worden uitgevoerd, rekening houdend met gedroogde gebieden, als ze niet moeten worden verwijderd.